USS Seahorse (SSN-669) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Klasa | |
---|---|
Typ | |
Projekt | SCB-300.65 |
Historia | |
Stocznia | |
Wodowanie | 15 czerwca 1968 |
US Navy | |
Wejście do służby | 19 września 1969 |
Wycofanie ze służby | 17 sierpnia 1996 |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
Długość | 89 m |
Szerokość | 9,65 m |
Zanurzenie testowe | 400 m |
Materiał kadłuba | |
Napęd | |
reaktor S5W, 2 turbiny o mocy 15000 KM, 1 śruba | |
Prędkość • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
Uzbrojenie | |
Harpoon / SUBROC 23 torpedy Mk. 48 ADCAP Mark 60 Captor | |
Wyrzutnie torpedowe | 4 wyrzutnie torpedowe kal. 533 mm |
Załoga | 99 oficerów i marynarzy |
USS Seahorse (SSN-669) – amerykański myśliwski okręt podwodny z napędem atomowym typu Sturgeon. Wyposażony był w pociski przeciwokrętowe Harpoon oraz rakietowe pociski przeciwpodwodne SUBROC z głowicą jądrową W55 o mocy 5 kT, a także w 23 torpedy Mk. 48 ADCAP i minotorpedy Mk. 60 Captor. "Seahorse" zwodowano 15 czerwca 1968 roku w stoczni Electric Boat. Okręt został przyjęty do służby operacyjnej w marynarce wojennej Stanów Zjednoczonych 19 września 1969 roku, którą pełnił do 17 sierpnia 1996 roku.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Norman Polmar: Cold War Submarines, The Design and Construction of U.S. and Soviet Submarines. K. J. More. Potomac Books, Inc, 2003. ISBN 1-57488-530-8.
- SSN-637 Sturgeon class. Ships. Federation of American Scientists. [dostęp 2010-11-18]. (ang.).