USS Whipple (DD-217) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Zobacz też: inne jednostki pływające o tej nazwie.

USS Whipple (DD-217)

Klasa	niszczyciel
Typ	Clemson
Historia
Stocznia	William Cramp & Sons
Położenie stępki	12 czerwca 1919
Wodowanie	6 listopada 1919
US Navy
Wejście do służby	23 kwietnia 1920
Wycofanie ze służby	9 listopada 1945
Los okrętu	złomowany 1947
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	1190 t
Długość	95,8 m
Szerokość	9,6 m
Zanurzenie	2,8 m
Napęd
turbiny parowe
Prędkość	35 węzłów
Uzbrojenie
4 działa kaliber 102 mm 1 działo 76 mm 12 wyrzutni torped kaliber 533 mm
Załoga	101

USS Whipple (DD-217) (następnie AG-117) – amerykański niszczyciel typu Clemson z okresu dwudziestolecia międzywojennego i II wojny światowej. Nazwany imieniem oficera US Navy Abrahama Whipple’a, biorącego udział w wojnie o niepodległość Stanów Zjednoczonych^[1]. W 1927 roku okręt odwiedził port w Gdyni.

Budowa USS „Whipple” rozpoczęła się 12 czerwca 1919 roku w filadelfijskiej stoczni William Cramp & Sons. Okręt został wodowany 6 listopada 1919 roku, a jego matką chrzestną została prapraprawnuczka Abrahama Whipple’a – Gladys V. Mulvey. Wejście jednostki do służby nastąpiło 23 kwietnia 1920 roku.

29 maja 1920 roku, okręt wypłynął w rejs kierując się na wody europejskie, gdzie miał działać w rejonie wschodniej części Morza Śródziemnego i na Morzu Czarnym. W tym czasie odwiedził m.in. Konstantynopol i Sewastopol. 6 lipca skierował się do Batumi, gdzie powstała Demokratyczna Republika Gruzji. 14 listopada 1920 roku pomagał w ewakuacji wojsk Białych z Sewastopola.

Wiosną 1921 roku został przydzielony do Floty Azjatyckiej, gdzie przez kolejne cztery lata uczestniczył w patrolach na wodach chińskich i ćwiczeniach w rejonie Filipin. W czerwcu 1925 roku okręt powrócił do Stanów Zjednoczonych, gdzie stacjonował w portach wschodniego wybrzeża Stanów Zjednoczonych. Poza ćwiczeniami, w ciągu dwóch lat brał udział w zabezpieczaniu amerykańskich interesów w Nikaragui.

26 maja 1927 roku „Whipple” wypłynął z Norfolk, kierując się w rejon północnej Europy. Po wizycie w Wolnym Mieście Gdańsku, 28 sierpnia 1927 odwiedził port w Gdyni^[2].

Po rozpoczęciu wojny „Whipple” brał udział w patrolach, których celem było monitorowanie walczących stron, a w razie potrzeby przekazywanie informacji o zagrożeniach siłom alianckim. Pod koniec listopada 1941 roku stacjonujący na Filipinach okręt został przeniesiony w pobliże Borneo, w celu ochrony przed spodziewanym japońskim atakiem.

Po rozpoczęciu wojny na Pacyfiku kontynuował misje patrolowe i eskortowe. 26 lutego 1942 roku w pobliżu Jawy, został przydzielony do eskorty byłego lotniskowca „Langley”, transportującego na swoim pokładzie samoloty myśliwskie. Ochrona przeciwlotnicza zapewniona przez niszczyciel okazała się niewystarczająca, czego konsekwencją był udany atak japońskiego lotnictwa i poważne uszkodzenie transportowca. „Whipple” przyjął na pokład 308 osób z uszkodzonego „Langleya”, a następnie dobił go dziewięcioma pociskami 102 mm i dwiema torpedami. Po przekazaniu rozbitków na zbiornikowiec USS „Pecos”, po kilku godzinach część z nich ponownie podejmował z wody, z powodu zatopienia zbiornikowca przez japońskie lotnictwo.

• USS Whipple. navsource.org. [dostęp 2016-11-19]. (ang.).