US National Ice Center – Wikipedia, wolna encyklopedia

US National Ice Center
Logo
Państwo

 Stany Zjednoczone

Data utworzenia

1995

Siedziba

Suitland

Director US National Ice Center/Commanding Officer of the Naval Ice Center

Casey J. Gon

Położenie na mapie Stanów Zjednoczonych
Mapa konturowa Stanów Zjednoczonych, po prawej znajduje się punkt z opisem „US National Ice Center”
38°51′05,9624″N 76°56′11,8661″W/38,851656 -76,936629
Strona internetowa

US National Ice Center (USNIC) – ośrodek operacyjny United States Navy (USN), National Oceanic and Atmospheric Administration (NOAA) i United States Coast Guard (USCG) utworzony w 1995 roku w celu dostarczania informacji wywiadu środowiskowego o lodzie i śniegu dla rządu Stanów Zjednoczonych.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Pierwsze analizy lodu i śniegu na potrzeby Departamentu Obrony Stanów Zjednoczonych zaczęła dostarczać po II wojnie światowej United States Navy (USN)[1]. Utworzona w 1970 roku National Oceanic and Atmospheric Administration (NOAA) zaczęła sporzņądzać analizy na podstawie zdjęć satelitarnych[1]. W 1976 roku USN i NOAA utworzyły wspólny ośrodek analityczny Joint Ice Center (JIC)[1]. W 1995 roku do JIC dołączyła United States Coast Guard (USCG),tworząc US National Ice Center (USNIC)[1].

Działalność

[edytuj | edytuj kod]

US National Ice Center prowadzi monitoring lodu morskiego z centrali – ośrodka operacji satelitarnych NOAA w Suitland, otrzymując również informacje od statków amerykańskich w regionach polarnych[1]. Centrum opracowuje analizy i prognozy lodu morskiego dla Stanów Zjednoczonych oraz ośrodków naukowych wspieranych przez rząd[1].

Sporządza codziennie i co tydzień analizy lodu morskiego dla regionu arktycznego i antarktycznego[2]. Codziennie wykreśla mapy zasięgu lodu i śniegu[2]. Monitoruje zasięg lodowców szelfowych oraz analizuje stan lodu na morzach, jeziorach i rzekach[2].

Również monitoruje, dokumentuje i nadaje nazwy antarktycznym górom lodowym, które spełniają kryteria minimalnej wielkości[3]. Monitoring obejmuje góry o długości najdłuższej osi przynajmniej 10 NM (18,5 km) lub o powierzchni przynajmniej 20 NM² (68,5 km²)[4]. Centrum stworzyło system nadawania nazw antarktycznym górom lodowym, których pierwszy człon A, B, C lub D oznacza jeden z kwadrantów, na które umownie podzielono kontynent, a drugi człon to numer porządkowy (każda nowa góra otrzymuje kolejny numer)[5]. Analiza gór lodowych prowadzona jest raz w tygodniu na podstawie wysokiej rozdzielczości zdjęć satelitarnych[2].

Struktura

[edytuj | edytuj kod]

Ośrodek operacyjny tworzą kadry United States Navy, National Oceanic and Atmospheric Administration (NOAA) i United States Coast Guard[1]. Centrum kieruje dyrektor, który jednocześnie dowodzi ośrodkiem Naval Ice Center amerykańskiej marynarki – obecnie (stan na 2022 rok) stanowisko to piastuje komandor porucznik US Navy Casey J. Gon[6].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g US National Ice Center ↓.
  2. a b c d US National Ice Center: Resources. [w:] usicecenter.gov [on-line]. [dostęp 2022-01-01]. (ang.).
  3. US National Ice Center: Antarctic Iceberg Naming and Tracking Information. [w:] usicecenter.gov [on-line]. [dostęp 2022-01-01]. (ang.).
  4. Antarctic Iceberg Naming and Tracking Information. U.S. Mational Ice Center. [dostęp 2023-10-29].
  5. Hund 2014 ↓, s. 351.
  6. US National Ice Center: About: Leadership: Director. [dostęp 2022-01-01]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]