Ukraiński Związek Włościan-Państwowców – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ukraiński Związek Włościan-Państwowców (ukr. Український Союз Хліборобів Державників, USChD) – utworzony jako emigracyjne stowarzyszenie ukraińskich monarchistów, dzięki zabiegom Wiaczesława Łypynśkiego i Serhija Szemeta w Wiedniu w 1920, z udziałem Dmytra Doroszenki, M. Koczubeja, A. Montrezora, Ł. Sidłećkiego i Ołeksandra Skoropysa-Jołtuchowśkiego.

Grupa ta ogłosiła „Odezwę do ukraińskich chłopów”, i rozpoczęła wydawanie gazety. W maju 1920 ukazała się, pod redakcją Łypynśkiego pierwsza książka organu USChD „Chliborobska Ukraina”, w której opublikował on także swoje «Listy do braci chliborobów», które stanowiły wykład idei hetmańskiej і programu politycznego. W grudniu 1920 członkowie „grupy inicjatywnej” podpisali statut. Przewodnictwo Rady objął Łypynśkyj, członkiem Rady od 1921 był także hetman Pawło Skoropadski. Wskutek nieporozumień z berlińskim centrum hetmańskim Łypynśkyj ogłosił we wrześniu 1930 likwidację USChD і założył Bractwo Ukraińskich Klasokratów-Monarchistów Hetmańców (Братство укр. класократів-монархістіз гетьманців), które nie działało jednak długo.

Większość aktywnych hetmańców nie zgodziła się z postulatami Łypynśkiego, i po jego śmierci w 1931 Rada Przysięgłych odnowiła działalność pod przewodnictwem J. Melnyka. Formalnie USChD zlikwidowano (bez udziału Pawła Skoropadskiego) na posiedzeniu Rady Przysięgłych w Warszawie 1 lipca 1937.

W zamian utworzono we wrześniu 1937 Ukraiński Związek Hetmańców-Państwowców (USHD).

• Український Союз Хліборобів Державників w: Dovidnyk z istorii Ukrainy, opr. Ihor Pidkova, Roman Shust, Kost Bondarenko; Lviv 1999, Wyd. Lvivskyi derzhavnyi universytet im. Ivana Franka i Vydavnyctvo Heneza, ISBN 978-966-504-237-2