Ukryta forteca – Wikipedia, wolna encyklopedia
Gatunek | przygodowy, dramat |
---|---|
Data premiery | 28 grudnia 1958 |
Kraj produkcji | |
Język | |
Czas trwania | 139 min |
Reżyseria | |
Scenariusz | Shinobu Hashimoto |
Główne role | |
Muzyka | |
Zdjęcia | |
Produkcja | Sanezumi Fujimoto |
Wytwórnia | |
Dystrybucja | |
Nagrody | |
Srebrny Niedźwiedź za reżyserię na festiwalu w Berlinie |
Ukryta forteca (jap. 隠し砦の三悪人 Kakushi-toride no san-akunin) – japoński film przygodowy z 1958 roku w reżyserii Akiry Kurosawy. Zdjęcia kręcono w dolinie Hōrai (prefektura Hyōgo) oraz na zboczach góry Fudżi (prefektura Shizuoka).
Fabuła
[edytuj | edytuj kod]Akcja filmu rozgrywa się w bliżej nieokreślonym czasie ery Sengoku. Księżniczka Yuki (Yuki-hime) jednej z prowincji, na które podzielona jest Japonia, musi uciekać wraz ze swoim wiernym generałem Makabe przez terytorium czyhającego na jej życie nieprzyjaciela. Los zsyła im do pomocy dwóch niezaradnych i chciwych wieśniaków – Taheiego i Matashichiego. Kanwą filmu jest przemyt złota z zajętego przez wroga terytorium na tereny neutralnej, sąsiedniej prowincji.
Całość tworzy frapujące widowisko; do popisowych cech warsztatowych dodać jeszcze trzeba montaż, swobodę zmian tempa i umiejętność momentalnego wzmocnienia napięcia; z wyborną wyrazistością opisane są główne postacie – na zmianę przebiegłego bądź walecznie rycerskiego generała, bardzo dowcipnie potraktowanych szwejkowsko-szekspirowskich cwaniaczków i zgoła nietypowej dla reżysera przedstawicielki płci pięknej, księżniczki, która, dziewczęcy urok łączy z mądrością, dobrocią i męskim zdecydowaniem[2].
Główne role
[edytuj | edytuj kod]- Minoru Chiaki – Tahei
- Kamatari Fujiwara – Matashichi
- Toshirō Mifune – gen. Makabe
- Misa Uehara – księżniczka Yuki (Yuki-hime)
- Susumu Fujita – gen. Tadokoro
- Eiko Miyoshi – stara dwórka
- Takashi Shimura – gen. Nagakura
- Toshiko Higuchi – dziewczyna z Akizuki
Pozostałe informacje
[edytuj | edytuj kod]- Był to pierwszy film panoramiczny Akiry Kurosawy.
- George Lucas uznał ten film za jedno z najważniejszych źródeł inspiracji przy tworzeniu Gwiezdnych wojen[3].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Adam Garbicz, Jacek Klinowski: Kino, wehikuł magiczny. Przewodnik osiągnięć filmu fabularnego. Podróż druga. 1950-1959. Wyd. I. Kraków: Wydawnictwo Literackie, 1987, s. 242-244. ISBN 83-08-01377-5. (pol.).
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Idziemy do kina. „Film”. 7, s. 15, 1969-02-16. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe.
- ↑ Garbicz, Klinowski…, s. 347
- ↑ Ukryta forteca. [w:] IMDb. The Internet Movie Database [on-line]. [dostęp 2010-12-01]. (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Ukryta forteca w bazie IMDb (ang.)
- Ukryta forteca w bazie Filmweb