Ulica Kołobrzeska w Gdańsku – Wikipedia, wolna encyklopedia

ulica Kołobrzeska

Oliwa, Przymorze Małe, Przymorze Wielkie
Widok na ul. Kołobrzeską, 2006
Państwo	Polska
Miejscowość	Gdańsk
Długość	2,25 km
Przebieg
↑ ul. Bażyńskiego 0m al. Grunwaldzka 130m wiadukt kolejowy 220m ul. Słupska 350m ul. Arkońska 480m ul. Szczecińska 840m ul. Krynicka 1140m ul. Chłopska/al. Rzeczypospolitej 1290m boczna odnoga ul. Kołobrzeskiej 1400m boczna odnoga ul. Kołobrzeskiej 1500m ul. Opolska 1670m boczna odnoga ul. Kołobrzeskiej 1950m ul. Olsztyńska 2250m ul. Kołobrzeska – ul. Lecha Kaczyńskiego
Położenie na mapie Polski ulica Kołobrzeska
Położenie na mapie województwa pomorskiego ulica Kołobrzeska
Położenie na mapie Gdańska ulica Kołobrzeska
54°24′12,1″N 18°35′15,2″E/54,403360 18,587560
Multimedia w Wikimedia Commons

Ulica Kołobrzeska – ulica w Gdańsku przebiegająca przez dzielnicę Przymorze Wielkie i osiedle Przymorze Małe.

Ulica Kołobrzeska jest jednym z dwóch najwygodniejszych wariantów dojazdu w ruchu samochodowym z dzielnic tzw. Dolnego Tarasu do Strzyży, Wrzeszcza oraz południowych dzielnic miasta.

Ulica Kołobrzeska zaczyna się przy skrzyżowaniu z al. Grunwaldzką na wysokości hali Olivia i w bliskim sąsiedztwie Kampusu „Oliwa” Uniwersytetu Gdańskiego. W dalszym przebiegu ulicy znajdują się pętla autobusowa wewnątrzosiedlowej linii nr 139 i umieszczony na wiadukcie nad Kołobrzeską przystanek trójmiejskiej SKM Gdańsk Przymorze-Uniwersytet.

Ulica Kołobrzeska ma najwięcej mieszkańców w Gdańsku. W czwartym kwartale 2016 r. liczba osób zameldowanych wynosiła 7022^[1].

Przy ulicy Kołobrzeskiej zlokalizowanych jest przede wszystkim wiele obiektów handlowych, jak np. centrum handlowe Alfa z kinem Helios oraz hipermarkety Auchan i OBI (w miejscu dawnej bazy PKS).

Na wysokości skrzyżowania z al. Rzeczypospolitej i ul. Chłopską, ul. Kołobrzeska krzyżuje się z główną linią tramwajową tzw. Dolnego Tarasu prowadzącą do plaży w Jelitkowie, Oliwy, a w przeciwnym kierunku – na Zaspę i do centrum Gdańska. Na obszarze Przymorza Wielkiego ulica przebiega wzdłuż architektury blokowej lat 70. i wzdłuż dwóch krótkich falowców. Ulica kończy się na Białym Dworze na wysokości trzech tzw. Bloków leningradzkich i przechodzi w dalszym ciągu w ul. Lecha Kaczyńskiego (d. Dąbrowszczaków), nieopodal skrzyżowania z planowaną Drogą Zieloną.

Pierwotnie dzisiejsza ulica była piaszczystą drogą polną łączącą główny trakt z Gdańska do Oliwy przez Polanki z Czerwonym Dworem, Białym Dworem, Czarnym Dworem i równoległym do morza traktem Dolnego Tarasu ciągnącym się od Nowego Portu i Brzeźna do dolnego Sopotu.

Do połowy lat 60. ulica została doprowadzona jako przedłużenie ulicy J. Bażyńskiego do ul. Krynickiej, gdzie zbudowano bazę PKS. Dalej nadal biegła jako droga polna przecinając poligon wojskowy ciągnący się od ul. Piastowskiej aż po teren dawnego gdańskiego lotniska (dzisiejsza Zaspa). Dopiero w latach 60., wraz z likwidacją poligonu i rozpoczęciem budowy bloków Przymorza wzdłuż północnej pierzei tego traktu, położono nawierzchnię dalszego odcinka Kołobrzeskiej łącząc ją z powstającą równocześnie ul. Dąbrowszczaków (ob. Lecha Kaczyńskiego). W kilka lat później wzdłuż południowej pierzei Kołobrzeskiej powstały kolejne bloki mieszkalne.

17 marca 1986 została otwarta Miejska Hala Sportowa (ul. Kołobrzeska 61), w której można rozgrywać mecze piłki ręcznej, koszykówki i piłki siatkowej^[2].

• Ulica Kołobrzeska na stronach Akademii Rzygaczy