University of Aberdeen – Wikipedia, wolna encyklopedia

University of Aberdeen
Universitas Aberdonensis
Godło
Ilustracja
King’s College
Dewiza

Initium sapientiae timor domini (Początkiem mądrości jest bojaźń Boga)

Data założenia

1495

Typ

uniwersytet publiczny, uczelnia badawcza

Państwo

 Wielka Brytania

Kraj

 Szkocja

Adres

Aberdeen

Liczba pracowników
• naukowych


1114 (2016)

Liczba studentów

14 150 (2016/2017)

Dyrektor

George Boyne

Członkostwo

Aurora, ACU, Universities Scotland, Universities UK, University of the Arctic

Położenie na mapie Aberdeen
Mapa konturowa Aberdeen, po prawej znajduje się punkt z opisem „University of Aberdeen”
Położenie na mapie Wielkiej Brytanii
Mapa konturowa Wielkiej Brytanii, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „University of Aberdeen”
Położenie na mapie Szkocji
Mapa konturowa Szkocji, po prawej znajduje się punkt z opisem „University of Aberdeen”
Ziemia57°09′54″N 2°06′00″W/57,165000 -2,100000
Strona internetowa

University of Aberdeen[1] (ang. University of Aberdeen; scots University o Aiberdeen; skrót Aberd. po tytule zawodowym lub naukowym; gael. Oilthigh Obar Dheathain) – brytyjski uniwersytet publiczny, tradycyjnie zaliczany do średniowiecznych uniwersytetów, posiada status uczelni badawczej (ang. research university). Uniwersytet znajduje się w miejscowości Aberdeen w północno-wschodniej Szkocji i jest piątym najstarszym na świecie uniwersytetem w krajach anglojęzycznych oraz trzecim najstarszym uniwersytetem w Szkocji, założonym w 1495 roku.

W swej dzisiejszej postaci powstał w 1860 roku, w wyniku fuzji organizacyjnej dwóch kolegiów działających w Aberdeen znacznie wcześniej: założonego w 1495 King’s College oraz powołanego do życia w 1593 Marischal College. Budynki uniwersytetu są symbolami Aberdeen, szczególnie Marischal College w centrum miasta i wieża koronna King’s College w Old Aberdeen. Według QS World University Rankings uczelnia konsekwentnie plasuje się w czołówce 200 najlepszych uniwersytetów na świecie[2] i znajduje się na liście 20 najlepszych uniwersytetów w Wielkiej Brytanii[3][4]. Uniwersytet w Aberdeen został również nazwany Szkockim Uniwersytetem Roku 2019 przez The Times and Sunday Times Good University Guide[5][6].

Nauczanie i badania naukowe są prowadzone na dwóch kampusach: Old Aberdeen i Foresterhill; przy czym rolę kampusów pełnią zabytkowe siedziby obu dawnych kolegiów. Nauki humanistyczne, społeczne, fizyczne oraz główna biblioteka uniwersytecka znajdują się w Old Aberdeen, a nauki o życiu i medycynie mieszczą się w Foresterhill. Kampus uniwersytecki Foresterhill znajduje się obok szpitala Aberdeen Royal Infirmary i mieści Szkołę Medycyny, Nauk Medycznych i Dietetyki oraz Szkołę Stomatologii. Budynki te stanowią jedno z największych w Europie centrów klinicznych i kampusów zdrowia[7].

Uniwersytet kształci 14 500 studentów ze 120 krajów[8]: 10 210 na poziomie studiów licencjackich, a pozostałą część stanowią magistranci i doktoranci[9]. Kanclerzem uniwersytetu jest Kamila, Jej Królewska Wysokość księżna Kornwalii[10]. Pięciu laureatów Nagrody Nobla jest związanych z Uniwersytetem w Aberdeen.

Historia

[edytuj | edytuj kod]
King’s College w 1869
Marischal College

Uniwersytet w Aberdeen jest średniowiecznym uniwersytetem założonym w 1495 roku przez Williama Elphinstone’a(inne języki), biskupa Aberdeen i kanclerza Szkocji, który zwrócił się z prośbą do papieża Aleksandra VI w imieniu króla Szkocji, Jakuba IV Stewarta o założenie King’s College, czyniąc go trzecim najstarszym uniwersytetem w Szkocji i piątym najstarszym w krajach anglojęzycznych na świecie. Dzisiejszy uniwersytet powstał w 1860 roku w wyniku połączenia King’s College i Marischal College, drugiej uczelni założonej w 1593 roku jako protestancka alternatywa dla tej pierwszej[11].

Kampusy

[edytuj | edytuj kod]

Na terenie uczelni znajdują się zarówno 500-letnie historyczne budynki, jak i obiekty nowoczesne. Kampus King’s College w Old Aberdeen jest historycznym centrum Uniwersytetu i posiada nowoczesną bibliotekę Sir Duncan Rice Library oraz pierwszej klasy obiekty sportowe w Aberdeen Sports Village.

Oryginalne budynki obu uczelni są podziwiane pod względem architektonicznym i są znakami charakterystycznymi Aberdeen. Główny kampus znajduje się obecnie w Old Aberdeen (King’s College), gdzie pierwotne budynki są nadal używane w dodatku do wielu nowszych budynków w większości w modernistycznym stylu.

Uniwersytet posiada dwa kampusy: Old Aberdeen i Foresterhill. Kolegium Nauk Humanistycznych i Społecznych oraz Kolegium Nauk Fizycznych znajdują się w kampusie Old Aberdeen, a Kolegium Nauk o Życiu i Medycyny mieści się w kampusie Foresterhill[12].

Old Aberdeen

[edytuj | edytuj kod]

Kampus Old Aberdeen jest historycznym centrum uniwersytetu i łączy nieskazitelnie zachowane budynki z najnowocześniejszymi obiektami do nauki, badań naukowych i rekreacji. Szkoły, które wchodzą w skład Kolegium Nauk Humanistycznych i Społecznych oraz Kolegium Nauk Fizycznych znajdują się tutaj. Kampus Old Aberdeen zajmuje powierzchnię 35 hektarów wokół średniowiecznych budynków King’s College[13].

King’s College

[edytuj | edytuj kod]
King’s College

King’s College został zbudowany na potrzeby Uniwersytetu, który został założony przez biskupa Elphinstone’a(inne języki) na podstawie bulli papieskiej wydanej przez papieża Aleksandra VI w dniu 10 lutego 1495 roku. Wieża King’s College jest symbolem Uniwersytetu. Budynek słynie nie tylko ze swojej fizycznej atrakcyjności, ale także ze względu na swoją symbolikę: dążenia do wiedzy[14].

Wieża koronna zwieńczona jest budowlą o wysokości około 12 metrów, składającą się z sześciobocznej latarni oraz imperialnej korony, obie rzeźbione i spoczywające na skrzyżowaniach dwóch łukowatych, ozdobnych połączeń, unoszących się z czterech rogów wierzchołka wieży.

Dziedziniec King’s College

Korona jest bardzo interesującym dziełem King’s College. Jest to imperialna korona, a nie królewska, a znaczenie tego jest często mylone. Imperialna korona jest symbolem powszechnego zwierzchnictwa, w przeciwieństwie do narodowego. Prawdopodobnie korona ta została wkomponowana do architektury King’s College, aby wspierać prawo szkockiej monarchii do władzy imperialnej w Szkocji. Korona, znana również jako „korona królów”, jest symbolem Uniwersytetu[15]. Zabytkowy King’s College tworzy czworokątny wewnętrzny dziedziniec, którego dwie strony zostały przebudowane i rozbudowane o skrzydło biblioteczne w XIX wieku. Wieża koronna i kaplica to najstarsze części, które pochodzą z około 1500 roku.

King’s College jest obecnie częścią kampusu Old Aberdeen, a jego tylna część jest nadal wykorzystywana jako pawilon sportowy. Niezmiennie pozostaje on symbolicznym centrum stale rozwijającego się kampusu Uniwersytetu w Aberdeen. Skrzydło King’s College, gdzie znajduje się biblioteka, zostało przekształcone w miejsce wystawowe i konferencyjne w latach 90. XX wieku, a obecnie nauczane są w tym miejscu również teologia, historia sztuki i religioznawstwo[14].

New King’s

[edytuj | edytuj kod]
New King’s
Brama prowadząca na dziedziniec New King’s w Old Aberdeen przedstawia, od góry do dołu, herb Szkocji, herb biskupa Elphinstone’a i herb uczelni. Widnieje również wygrawerowane łacińskie motto uniwersytetu, Initium Sapientiae Timor Domini

Pierwszy z nowych etapów budowy w kampusie Old Aberdeen rozpoczął się od budowy w 1913 roku New Building (obecnie znanego jako „New King’s”), w dużej mierze w stylu podobnym do sąsiednich budynków. Ten duży budynek został zbudowany jako seria sal wykładowych, aby sprostać rosnącym potrzebom Uniwersytetu i nadal służy temu samemu celowi[16]. New King’s stworzył na kampusie jeszcze większy dziedziniec pełen zieleni, który graniczy z High Street oraz Elphinstone Hall.

Sir Duncan Rice Library

[edytuj | edytuj kod]

Najnowszym budynkiem na kampusie jest główna biblioteka Sir Duncan Rice Library, ukończona w 2011 roku i zaprojektowana przez duńskich architektów Schmidta, Hammera i Lassena. Została oficjalnie otwarta przez królową Elżbietę II w towarzystwie księcia Filipa 24 września 2012 roku i nadano jej imię Duncana Rice’a, byłego rektora Uniwersytetu. Budowa kosztowała 57 milionów funtów.

Fasada Sir Duncan Rice Library w Old Aberdeen
Atrium Sir Duncan Rice Library

Budynek został zaprojektowany, aby symbolizować lód i światło północy. Ośmiopiętrową bibliotekę wyraźnie widać z całego kampusu i znacznej części miasta, a na jej wyższych piętrach można podziwiać wspaniałe widoki Aberdeen i linii brzegowej Morza Północnego. Do budowy wykorzystano 22 000 ton betonu, 2200 ton stali oraz 760 paneli szklanych. W bibliotece znajdują się 24 kilometry półek. W 2013 roku budynek Sir Duncan Rice Library otrzymał nagrody Royal Incorporation of Architects in Scotland (RIAS)(inne języki) oraz Royal Institute of British Architects (RIBA)[17]. Oprócz rozbudowanego obiektu mieści się w niej także przestrzeń wystawowa i historyczne zbiory uniwersyteckie, w tym ponad ćwierć miliona starożytnych i bezcennych książek oraz rękopisów zbieranych przez pięć stuleci od założenia Uniwersytetu. Inne biblioteki znajdują się w Taylor Building na tym samym kampusie (dla książek i materiałów prawniczych) oraz w Foresterhill (dla medycyny i nauk medycznych). Wszystkie biblioteki posiadają ponad milion książek[18].

Elphinstone Hall

[edytuj | edytuj kod]
Elphinstone Hall
Elphinstone Hall

Aula Elphinstone Hall została zaprojektowana i zbudowana w 1930 roku przez A. Marshalla Mackenziego, aby przejąć funkcje, które pierwotnie wykonywała aula Great Hall, zanim została rozebrana w 1870 roku. W Elphinstone Hall odbywają się ceremonie ukończenia studiów, egzaminy, targi i inne duże wydarzenia uniwersyteckie.

Aula została zbudowana z piaskowca zamiast granitu, który jest cechą charakterystyczną większości budynków w Aberdeen. Herby nad arkadami należą do niektórych dobroczyńców i organów lokalnych. Aula posiada drewniany dach z belek wspornikowych i ściany wyłożone dębowym drewnem. To wszystko, w połączeniu z niektórymi z najstarszych obrazów olejnych na płótnie w Szkocji, tworzy wyjątkowe tło[19].

Aberdeen Sports Village

[edytuj | edytuj kod]
Aberdeen Sports Village

Aberdeen Sports Village o standardzie olimpijskim jest organizatorem zawodów sportowych o randze światowej. Aberdeen Sports Village współdziała z University of Aberdeen, Radą Miasta Aberdeen(inne języki) oraz Sportscotland(inne języki). Ośrodek jest otwarty dla studentów, pracowników i społeczeństwa z udogodnieniami dla lekkoatletyki, piłki nożnej, pływania, hokeja, squasha, sztuk walki oraz boksu[20].

W skład obiektu wchodzą:

  • 400-metrowy stadion lekkoatletyczny Chris Anderson Stadium
  • pełnowymiarowe kryte boisko piłkarskie trzeciej generacji zatwierdzone przez FIFA
  • hala lekkoatletyczna zatwierdzona przez IAAF ze 135-metrowymi torami do biegania, rzucania i skakania oraz strefą wolnych ciężarów
  • duża wielofunkcyjna hala sportowa
  • stadion piłkarski
  • 9 trawiastych boisk piłkarskich
  • 4 korty do squasha
  • siłownia, sala fitness i sala gimnastyczna
  • dwa boiska do rugby
  • boisko do hokeja
  • boisko do lacrosse oraz krykieta.

Obiekt pozwolił Szkocji odegrać integralną rolę w okresie poprzedzającym Igrzyska Olimpijskie w Londynie w 2012 roku oraz był wykorzystywany podczas Igrzysk Wspólnoty Narodów w 2014[21].

Aquatics Centre
[edytuj | edytuj kod]

Aquatics Centre jest nowym centrum sportów wodnych Uniwersytetu, które działa w ramach Aberdeen Sports Village. Obiekt został otwarty w maju 2014 roku. Dysponując 50-metrowym basenem olimpijskim oraz basenem do nurkowania o wymiarach 25 m x 16,5 m, obiekt jest gospodarzem krajowych i międzynarodowych zawodów pływackich i w nurkowaniu[20].

Marischal College

[edytuj | edytuj kod]
Marischal College

Marischal College został założony w 1593 roku, stając się wówczas drugim uniwersytetem w Aberdeen. King’s College został założony w 1495 roku. Oba kolegia połączyły się w 1860 roku, tworząc współczesny University of Aberdeen. Medycyna i prawo były nauczane w Marischal College, a nauki humanistyczne oraz teologia w King’s College. Budowa obecnego budynku Marischal College rozpoczęła się w 1830 roku, a druga faza została ukończona w 1906 roku. Ta dodatkowa konstrukcja uczyniła go drugim co do wielkości budynkiem granitowym na świecie. Nauczanie i badania naukowe tradycyjnie prowadzone w Marischal odbywają się obecnie w kampusach Foresterhill i King’s College, a budynek Marischal College jest aktualnie wynajmowany Radzie Miasta Aberdeen(inne języki), gdzie od 2011 roku znajduje się jej siedziba. Uniwersytet nadal korzysta z części budynku, aby zapewnić miejsce swojemu muzeum Marischal Museum oraz Mitchell Hall, które były używane w przeszłości do ceremonii ukończenia studiów i innych akademickich uroczystości. Obecnie ceremonie zakończenia studiów mają miejsce w Elphinstone Hall. Wielu mieszkańców Aberdeen uważa, że Marischal College jest ikoną Granitowego Miasta oraz symbolizuje zenit w przemyśle granitowym Aberdeen.

Foresterhill

[edytuj | edytuj kod]

Kampus Foresterhill zapewnia świadczenia wysokiej jakości usług zdrowotnych, edukacji i badań naukowych. Jest współwłasnością NHS Grampian oraz University of Aberdeen[22]. Kampus uniwersytecki Foresterhill znajduje się obok szpitala Aberdeen Royal Infirmary i mieści Szkołę Medycyny, Nauk Medycznych i Dietetyki oraz Szkołę Stomatologii. Razem budynki te stanowią jedno z największych w Europie centrów klinicznych i kampusów zdrowia[7]

Struktura

[edytuj | edytuj kod]

Kolegia, szkoły i wydziały

[edytuj | edytuj kod]

Uczelnia dzieli się obecnie na trzy kolegia, które z kolei dzielą się na jednostki niższego rzędu, z których najważniejsze noszą nazwę szkół. Każda szkoła składa się z licznych wydziałów i instytutów.

Kolegium Nauk Humanistycznych i Społecznych
  • Szkoła Biznesu
Wydział Księgowości, Finansów i Nieruchomości
Wydział Ekonomii
Wydział Zarządzania
  • Szkoła Teologii, Historii i Filozofii
Wydział Teologii i Religioznawstwa
Wydział Historii i Historii sztuki
Wydział Filozofii
Centrum Nauk Skandynawistycznych
  • Szkoła Nauk Edukacyjnych
Wydział Nauk Edukacyjnych
  • Szkoła Filologii, Literatury, Muzyki i Kultury Wizualnej
Wydział Anglistyki
Wydział Filmu i Kultury Wizualnej
Wydział Neofilologii
Wydział Muzyki
Wydział Języka Gaelicki
Instytut Elphinstone’a
  • Szkoła Prawa
Centrum Prawa Energetycznego
Centrum Międzynarodowego Prawa Prywatnego
Centrum Prawa Cywilnego
  • Szkoła Nauk Społecznych
Wydział Antropologii
Wydział Nauk Politycznych i Stosunków Międzynarodowych
Wydział Socjologii
Kolegium Nauk o Życiu i Medycyny
  • Szkoła Nauk Biologicznych
Instytut Nauk Biologicznych i Środowiskowych
  • Szkoła Medycyny, Nauk Medycznych i Dietetyki
Instytut Nauk Stosowanych o Zdrowiu
Instytut Nauk Medycznych
Instytut Rowetta
  • Szkoła Psychologii
Kolegium Nauk Fizycznych
  • Szkoła Inżynierii
  • Szkoła Nauk o Ziemi
Wydział Archeologii
Wydział Geografii i Środowiska
Wydział Geologii i Geologii Naftowej
  • Szkoła Nauk Przyrodniczych i Informatyki
Wydział Chemii
Wydział Informatyki
Wydział Nauk Matematycznych
Wydział Fizyki

Władze

[edytuj | edytuj kod]

Podobnie jak w przypadku innych średniowiecznych uniwersytetów w Szkocji, struktura zarządzania uniwersytetem jest w dużej mierze regulowana przez ustawy o uniwersytetach w Szkocji [Universities (Scotland) Acts]. Władze Uniwersytetu składają się z trzech organów: Rady Generalnej (General Council) złożonej ze wszystkich absolwentów uczelni oraz wybranych pracowników akademickich, Sądu Uniwersyteckiego (University Court) odpowiedzialnego za finanse i administrację oraz Senatu (Senatus Academicus) – najwyższego organu akademickiego uczelni[23].

Uniwersytetem kieruje odpowiednio trzech głównych urzędników. Na czele stoi kanclerz, który jest tytularną głową uniwersytetu. Ponadto kanclerz jest przewodniczącym Rady Generalnej (General Council) oraz wyznacza asesora, który służy w Sądzie Uniwersyteckim (University Court). Drugim urzędnikiem Uniwersytetu jest rektor (Rector), który przewodniczy Sądowi Uniwersyteckiemu (University Court) i jest wybierany przez studentów na trzyletnią kadencję, aby reprezentować ich interesy.

Najważniejszą osobą na Uniwersytecie jest dyrektor (principal) i wicekanclerz (vice-chancellor). Sprawuje on funkcję przewodniczącego Senatu (Senatus Academicus), a jego status jako wicekanclerza umożliwia mu wykonywanie funkcji zarezerwowanych dla kanclerza pod jego nieobecność, takich jak przyznawanie stopni naukowych.

Kanclerz

[edytuj | edytuj kod]

Kanclerzem uniwersytetu od 2013 jest Kamila, Jej Królewska Wysokość Księżna Kornwalii[10] Została ona pierwszą kobietą w historii na stanowisku kanclerza uniwersytetu.

W dużej mierze rola kanclerza jest jedynie ceremonialna. Stanowisko tradycyjnie było pełnione przez biskupa Aberdeen, a obecnie kanclerz jest wybierany przez Radę Generalną (General Council). Kanclerz ma statutowe prawo nadawania stopni naukowych, ale może przekazać to zadanie wicekanclerzowi pod swoją nieobecność, dlatego stało się zwyczajem, że kanclerz mianuje dyrektora Uniwersytetu (principal) na swojego zastępcę (vice-chancellor).

Kanclerzem zostaje zazwyczaj członek rodziny królewskiej, mający szczególne znaczenie dla tej uczelni i lokalnej społeczności. W związku z tym główną rolą kanclerza jest promowanie Uniwersytetu. Kanclerz jako głowa Uniwersytetu jest konsultowany we wszystkich sprawach publicznych dotyczących jego dobra.

Rektor

[edytuj | edytuj kod]

Rektor (rector) jest wybierany przez studentów na trzyletnią kadencję od 1860. Umożliwia to każdemu studentowi wzięcie udziału w głosowaniu przynajmniej raz podczas studiów. Przedtem stanowisko było ustanawiane przez władze uczelni. Jego obowiązki obejmują przewodniczenie posiedzeniom Sądu Uniwersyteckiego oraz reprezentowanie poglądów studentów na spotkaniach tego organu. 1 kwietnia 2018 rektorem ponownie została wybrana Maggie Chapman (współprzewodnicząca Szkockiej Partii Zielonych)[24].

Dyrektor i wicekanclerz

[edytuj | edytuj kod]

Dyrektorem (principal) i wicekanclerzem (vice-chancellor) uniwersytetu jest profesor George Boyne[25]. Pełni tę funkcję od 1 sierpnia 2018. Stanowisko dyrektora i wicekanclerza jest odpowiednikiem rektora na polskich uczelniach, czyli najważniejszej osoby na uniwersytecie, która zarządza i kieruje działalnością uczelni. Ponadto jest przewodniczącym Senatu (Senatus Academicus), a będąc również wicekanclerzem wykonuje czynności zarezerwowane dla kanclerza pod jego nieobecność, takie jak przyznawanie stopni naukowych.

Laureaci Nagrody Nobla

[edytuj | edytuj kod]

Z Uniwersytetem w Aberdeen związanych jest pięciu laureatów Nagrody Nobla:

Znani absolwenci

[edytuj | edytuj kod]

Lista uwzględnia również absolwentów kolegiów, które następnie połączyły się w Uniwersytet.

Biologia

[edytuj | edytuj kod]

Biznes

[edytuj | edytuj kod]

Filozofia

[edytuj | edytuj kod]
  • Thomas Reid – filozof, metafizyk i etyk oświeceniowy, twórca szkockiej szkoły zdroworozsądkowej (Scottish School of Common Sense)
  • Alexander Bain – filozof, pedagog, podwójnie wybrany rektorem Uniwersytetu w Aberdeen
  • Robert Adamson(inne języki) – filozof

Literatura

[edytuj | edytuj kod]

Medycyna

[edytuj | edytuj kod]

Polityka

[edytuj | edytuj kod]

Religia

[edytuj | edytuj kod]

Sztuka, film i media

[edytuj | edytuj kod]

Środowisko akademickie

[edytuj | edytuj kod]

Galeria

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Alexander Bain, Logika. T. 1, Dedukcya, wyd. 1878, Skład Głów­ny w Księ­gar­ni Ge­be­th­ne­ra i Wolf­fa., 8 czerwca 2015 [dostęp 2020-12-18].
  2. University of Aberdeen Rankings. Quacquarelli Symonds. [dostęp 2018-12-19]. (ang.).
  3. Top UK University League Tables and Rankings 2019. Complete University Guide. [dostęp 2018-12-19]. (ang.).
  4. The Times and Sunday Times Good University Guide 2019. The Times and Sunday Times. [dostęp 2018-12-19]. (ang.).
  5. Scottish University of the Year 2019: University of Aberdeen. The Times and Sunday Times. [dostęp 2018-12-19]. (ang.).
  6. University of Aberdeen named Scottish University of the Year. University of Aberdeen. [dostęp 2018-12-19]. (ang.).
  7. a b Medicine – University of Aberdeen. Times Higher Education (THE). [dostęp 2018-08-02]. (ang.).
  8. Fast Facts. University of Aberdeen. [dostęp 2018-07-13]. (ang.).
  9. „2016/17 Students by HE provider, level, mode and domicile”. Higher Education Statistics Agency. [dostęp 2018-07-13]. (ang.).
  10. a b Chancellor of the University of Aberdeen. University of Aberdeen. [dostęp 2018-07-13]. (ang.).
  11. History. University of Aberdeen. [dostęp 2018-08-21]. (ang.).
  12. Campus. University of Aberdeen. [dostęp 2018-08-21]. (ang.).
  13. Old Aberdeen. University of Aberdeen. [dostęp 2018-08-21]. (ang.).
  14. a b King’s College. University of Aberdeen. [dostęp 2018-08-21]. (ang.).
  15. King’s College. University of Aberdeen. [dostęp 2018-08-21]. (ang.).
  16. New King’s. University of Aberdeen. [dostęp 2018-08-21]. (ang.).
  17. The Sir Duncan Rice Library. University of Aberdeen. [dostęp 2018-08-21]. (ang.).
  18. Library. University of Aberdeen. [dostęp 2018-08-21]. (ang.).
  19. Elphinstone Hall. University of Aberdeen. [dostęp 2018-08-21]. (ang.).
  20. a b Aberdeen Sports Village. University of Aberdeen. [dostęp 2018-08-21]. (ang.).
  21. Sports and Recreation. University of Aberdeen. [dostęp 2018-08-21]. (ang.).
  22. Foresterhill. University of Aberdeen. [dostęp 2018-08-21]. (ang.).
  23. Strategy and Governance – University of Aberdeen. University of Aberdeen. [dostęp 2018-08-02]. (ang.).
  24. Rector of the University of Aberdeen. University of Aberdeen. [dostęp 2018-08-02]. (ang.).
  25. Principal and Vice-Chancellor of the University of Aberdeen. University of Aberdeen. [dostęp 2018-08-02]. (ang.).
  26. The Nobel Prize in Chemistry 1921. Nobelprize.org. [dostęp 2018-08-03]. (ang.).
  27. The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1923. Nobelprize.org. [dostęp 2018-08-03]. (ang.).
  28. The Nobel Prize in Physics 1937. Nobelprize.org. [dostęp 2018-08-03]. (ang.).
  29. The Nobel Peace Prize 1949. Nobelprize.org. [dostęp 2018-08-03]. (ang.).
  30. The Nobel Prize in Chemistry 1952. Nobelprize.org. [dostęp 2018-08-03]. (ang.).
  31. Baroness Brown of Cambridge appointed as chair of the Carbon Trust. Carbon Trust. [dostęp 2018-08-18]. (ang.).