Czerniowiecki Uniwersytet Narodowy im. Jurija Fedkowycza – Wikipedia, wolna encyklopedia

Czerniowiecki Uniwersytet Narodowy im. Jurija Fedkowycza
Чернівецький національний університет ім. Юрія Федьковича
Ilustracja
Budynek uniwersytetu
Data założenia

1875

Państwo

 Ukraina

Adres

ul. Kocjubinśkogo 2, Czerniowce

Liczba studentów

19 227

Rektor

Stepan Wasylkowycz-Melnyczuk[1][2]

Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, po lewej znajduje się punkt z opisem „Czerniowiecki Uniwersytet Narodowy im. Jurija Fedkowycza”
Położenie na mapie obwodu czerniowieckiego
Mapa konturowa obwodu czerniowieckiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Czerniowiecki Uniwersytet Narodowy im. Jurija Fedkowycza”
Położenie na mapie Czerniowca
Mapa konturowa Czerniowca, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Czerniowiecki Uniwersytet Narodowy im. Jurija Fedkowycza”
Ziemia48°17′48,977″N 25°55′27,070″E/48,296938 25,924186
Strona internetowa
Uniwersytet
Budynek uniwersytetu
Uniwersytet w Czerniowcach
Brama do uniwersytetu, 2009 r.
Cerkiew w uniwersytecie, 2009 r.
Panorama

Czerniowiecki Uniwersytet Narodowy im. Jurija Fedkowycza (ukr. Чернівецький національний університет ім. Юрія Федьковича) – uczelnia w Czerniowcach na Ukrainie. Główny kompleks uczelni mieści się w dawnej rezydencji prawosławnego metropolity Bukowiny, w 2011 roku wpisanej na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Placówka powstała na mocy dekretu cesarza Franciszka Józefa I z dnia 4 października 1875 roku na bazie istniejącego od 1827 roku Instytutu Teologicznego oraz działających przy nim katedr języków ukraińskiego i rumuńskiego oraz literatury[3].

Pierwszym rektorem został K. Tomaszczuk, wykładali tu m.in. ekonomista Josef Schumpeter, prawnicy Gross i Eugen Ehrlich, historyk Rajmund Kaindl, slawista Emil Kałużniacki, ukrainista Stepan Smal-Stocki oraz kompozytor i pisarz Izydor Worobkiewicz.

Na uczelnię złożyły się wtedy trzy wydziały: Wydział Teologii Prawosławnej, Wydział Prawa oraz Wydział Filozofii. Katedry językowe (ruska i rumuńska) znajdowały się w ramach Wydziału Filozofii – pracowali tu m.in. K. Hankiewicz, I. Onyszkiewicz i Stepan Smal-Stoćkyj.

W 1875 roku na 208 studentów 41 było Rusinami, w 1914 roku 303 na 1198, studiowała tu również porównywalna liczba Rumunów. Ilościowo dominowali Żydzi i Niemcy.

Po włączeniu Czerniowiec do Rumunii w 1918 roku nastąpiła gruntowna romanizacja uczelni, skasowano ukraińską katedrę i zwolniono profesorów. Wydział Filozofii podzielono na wydziały Filozofii i Literatury oraz Przyrody. Rektorem został I. Nistor. W 1933 roku studiowało tu 2117 Rumunów, 679 Żydów, 199 Niemców, 155 Ukraińców, 57 Polaków i 40 przedstawicieli innych narodów.

Rektorzy

[edytuj | edytuj kod]

Od powstania w 1875 roku do 1918 roku uczelnia nosiła nazwę Uniwersytetu im. Franciszka Józefa w Czerniowcach (niem. Franz-Josephs-Universität Czernowitz), w czasach rumuńskich (1918-40) nazwę zmieniono na Universitatea Regele Carol I din Cernăuți (rum. Królewski Uniwersytet Karola I w Czerniowcach), a po aneksji Bukowiny przez ZSRR na Czerniowiecki Uniwersytet Państwowy (ukr. Чернівецький Державний Університет), w 1989 roku patronem uczelni obrano Jurija Fedkowicza. W 2000 roku określenie państwowy zamieniono na narodowy.

Wydziały

[edytuj | edytuj kod]

Po zajęciu Bukowiny przez wojska radzieckie w 1940 roku uniwersytet ukrainizowano i podzielono na 7, a później 11 wydziałów:

  • Historii
  • Filozofii
  • Języków Obcych
  • Geografii
  • Biologii
  • Chemii
  • Fizyki
  • Matematyki
  • Ekonomii
  • Techniki
  • Studiów Zaocznych[4]

Zlikwidowano Wydział Teologii. W 1976 roku uczyło się tu ok. 10 tys. studentów, wykładało ok. 500 pracowników naukowych, w tym 26 profesorów i 290 docentów.

Znani absolwenci

[edytuj | edytuj kod]

Absolwentem i wykładowcą był m.in. Wojciech Rubinowicz – polski fizyk teoretyk, profesor Politechniki Lwowskiej, Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie, a po wojnie Uniwersytetu Warszawskiego. 11 września 2012 odsłonięto na Uniwersytecie w Czerniowcach tablicę pamiątkową ku czci Wojciecha Rubinowicza.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Ректорат. [dostęp 2014-04-11]. (ukr.).
  2. Власники та бенеціфіціари ЧНУ [online].
  3. ПРО УНІВЕРСИТЕТ. [dostęp 2014-04-11]. (ukr.).
  4. Інститути, факультети і кафедри. [dostęp 2014-04-11]. (ukr.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]