Urobilina – Wikipedia, wolna encyklopedia
| |||||||||
| |||||||||
Ogólne informacje | |||||||||
Wzór sumaryczny | C33H42N4O6 | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Masa molowa | 590,72 g/mol | ||||||||
Wygląd | pomarańczowożółte ciało stałe[1] | ||||||||
Identyfikacja | |||||||||
Numer CAS | |||||||||
PubChem | |||||||||
| |||||||||
| |||||||||
| |||||||||
Podobne związki | |||||||||
Pochodne |
Urobilina – organiczny związek chemiczny, pochodna bilirubiny, zredukowana forma urobilinogenu, z którego powstaje w jelicie grubym pod wpływem enzymów bakteryjnych. Stanowi główny barwnik moczu[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Robert Konieczny , urobilina, [w:] Marzena Popielarska, Robert Konieczny, Grzegorz Góralski, Słownik szkolny. Biologia, Kraków: Wydawnictwo Zielona Sowa, 2008, s. 379, ISBN 978-83-7435-692-3 .
Encyklopedie internetowe (rodzaj indywiduum chemicznego):