Urządzenie wspomagające ruch – Wikipedia, wolna encyklopedia
Urządzenie wspomagające ruch (UWR) – urządzenie transportowe lub sprzęt sportowo-rekreacyjny przeznaczony do poruszania się osoby w pozycji stojącej, napędzane siłą mięśni[1].
Są to między innymi rolki, wrotki, deskorolki, rowery jednokołowe (monocykle) oraz inne podobne nienapędzane silnikiem, w tym hulajnogi bez silnika[2]. Ze sprzętu można korzystać bez ograniczeń wiekowych, nie są też wymagane żadne uprawnienia.
Na UWR można jeździć po chodniku, po drodze dla pieszych, jak i po drodze dla rowerów od 2021 r., pamiętając, że obowiązuje ruch prawostronny. Nie wolno jednak wjeżdżać na pas ruchu dla rowerów na jezdni. Nie wolno też jeździć po spożyciu alkoholu (w stanie po użyciu alkoholu i w stanie nietrzeźwości), nie wolno też przewozić zwierzęcia i ładunku[3].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Ustawa z dnia 30 marca 2021 r. o zmianie ustawy – Prawo o ruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2021 r. poz. 720).
- ↑ M. Burtowy , Prawo o ruchu drogowym. Komentarz, Warszawa: Wolters Kluwer Polska, czerwiec 2021, s. 61, ISBN 978-83-8223-883-9 .
- ↑ Hulajnogi, rolki, deskorolki – nowe przepisy od 20 maja. Dotyczą też kierowców aut!. www.auto-swiat.pl, 2021-05-20. [dostęp 2021-05-20].