VR5 – Wikipedia, wolna encyklopedia

VR5^[1][2][3] (znany także jako V5) – rodzaj silnika spalinowego produkowanego przez Volkswagena w latach 1997–2006. Jest to silnik widlasty o kącie rozwarcia cylindrów wynoszącym tylko 15°, dzięki czemu posiada tylko jedną głowicę. Pierwsze silniki VR5 powstały w oparciu o wcześniej opracowane VR6. Pierwsza odmiana VR5 miała po dwa zawory na cylinder i generowała moc 150 koni mechanicznych. Następna, unowocześniona wersja VR5 miała już po cztery zawory na każdy cylinder i generowała 170 koni mechanicznych.

Nazwa VR5 wzięła się od unikalnej konstrukcji i układu cylindrów. Jest to silnik widlasty, jednak przez bardzo mały kąt rozwarcia cylindrów przypomina wyglądem silnik rzędowy. Cylindry ułożone są w dwóch rzędach obok siebie, lecz są względem siebie nachylone w pionie pod kątem 15°. W praktyce silnik VR5 jest połączeniem silnika widlastego z rzędowym. V oznacza układ widlasty, R układ rzędowy a 5 – liczbę cylindrów.

W przeciwieństwie do VR6, VR5 nigdy oficjalnie nie znalazło się w nazwie modelu ani nie zostało wykorzystane jako oznaczenie silnika. We wszystkich modelach, w których stosowano VR5, silnik ten oznaczony był jako V5^[4].

Silniki VR5 stosowano w różnych modelach grupy VAG w latach 1997–2006. Przede wszystkim były to modele Volkswagena, ale silnik ten znalazł też swoje miejsce w Seacie.

• Volkswagen Passat B5 (AGZ), B5FL (AQN, AZX)
• Volkswagen Golf IV (AGZ, AQN)
• Volkswagen Bora (AGZ, AQN)
• Volkswagen New Beetle (AQN)
• Seat Toledo II (AGZ, AQN)

• VR6
• Silnik w układzie W
• W16
• Silnik w układzie V