VST – Wikipedia, wolna encyklopedia

VST (ang. Virtual Studio Technology) – standard wtyczek efektowych oraz wirtualnych instrumentów, wprowadzony w 1996 r. przez firmę Steinberg Media Technologies.

Oprogramowanie wydawane w tym formacie to głównie programowe syntezatory, samplery oraz efekty studyjne. Do kontroli oprogramowania VST, niezbędny jest tzw. host, np. program sekwencerowy, w którego środowisku działa konkretna wtyczka. Instrumenty VST (potocznie zwane VSTi) posiadają zazwyczaj własny, zintegrowany interfejs oraz pełną implementację MIDI, dlatego też istnieje możliwość ich obsługi w czasie rzeczywistym, za pomocą zewnętrznych kontrolerów lub klawiatury sterującej.

Polityka firmy Steinberg Media Technologies, zakładająca udzielanie firmom programistycznym nieodpłatnej licencji na możliwość wykorzystania technologii VST w swoich aplikacjach, spowodowała, że standard ten stał się podstawowym na rynku wtyczek muzycznych.

W 1999 r. wprowadzona została nowa wersja specyfikacji, oznaczona jako VST 2.0. W roku 2006 pojawiła się wersja VST 3[1][2].

Istnieje oprogramowanie, które pozwala na uruchamianie wtyczek VST w innych środowiskach, np. w Pro Tools[3].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. VST3 :: Steinberg Media Technologies GmbH :: www.steinberg.net. [dostęp 2009-11-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-12-16)].
  2. KVR: Big Tick Rhino updated to v1.04 [online], www.kvraudio.com [dostęp 2017-11-27] (ang.).
  3. FXpansion - VST to RTAS Adapter v2 [online], www.fxpansion.com [dostęp 2017-11-27].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]