Victor Margueritte – Wikipedia, wolna encyklopedia

Victor Margueritte
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1 grudnia 1866
Blida

Data i miejsce śmierci

23 marca 1942
Monestier

Narodowość

francuska

Język

francuski

Dziedzina sztuki

literatura, dramat

Wiktor Margueritte (ur. 1 grudnia 1866 w Blidzie (Al-Bulajda), zm. 23 marca 1942 w Monestier (Allier)) – francuski powieściopisarz i dramaturg.

Był bratem Paula, również pisarza. W swojej twórczości szczególną uwagę poświęcił problemom społecznym, które towarzyszyły codziennemu życiu ówczesnej Francji. Nie unikał podejmowania tematów kontrowersyjnych, popierał emancypację kobiet oraz działania propagujące pokój na świecie. Publikował w gazetach, które współpracowały z międzynarodowym ruchem komunistycznym. W 1922 wywołał skandal obyczajowy wydając powieść „Chłopczyca”, odebrano mu wówczas odznaczenie Legii Honorowej. W 1920 zakupił w Ligurii duży majątek ziemski na zboczach wzgórza Meinier, mieszkał tam z żoną do 1938. Był silnie związany z bratem Paulem (także pisarzem), którego utwory w latach 1896-1908 firmował swoim nazwiskiem[1].

Wszystkie jego utwory objęte były w 1951 roku zapisem cenzury w Polsce, podlegały natychmiastowemu wycofaniu z bibliotek[2].

Jego najsławniejsze utwory to:

  • Prostytutka (1907)
  • Młode kobiety (1908)
  • Dziennik milicjantów (1912)
  • Dzikie serce (1921)
  • Chłopczyca (1922)
  • Do szczęścia - tryptyk (1927-1930)
  • Babel (1934)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Patrick de Villepin, Victor Margueritte. La vie scandaleuse de l'auteur de « La Garçonne », François Bourin, 1991
  2. Cenzura PRL, posłowie Zbigniew Żmigrodzki, Wrocław 2002, s. 27.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]