Viktor Krupa – Wikipedia, wolna encyklopedia

Viktor Krupa
Data i miejsce urodzenia

23 grudnia 1936
Nowe Miasto nad Wagiem

Data i miejsce śmierci

14 lutego 2021
Bratysława

Zawód, zajęcie

językoznawca, tłumacz

Narodowość

słowacka

Alma Mater

Uniwersytet Komeńskiego w Bratysławie

Viktor Krupa (ur. 23 grudnia 1936 w Nowym Mieście nad Wagiem[1], zm. 14 lutego 2021 w Bratysławie[2]) – słowacki językoznawca[1]. Zajmował się językoznawstwem ogólnym, orientalistyką, typologią lingwistyczną, folklorystyką[1] i japonistyką[3]. Tłumaczy literaturę orientalną[3].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W latach 1954–1959 studiował język rosyjski i słowacki na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Komeńskiego w Bratysławie[1]. W 1965 r. uzyskał stopień kandydata nauk, w 1981 r. zaś stopień doktora nauk[1]. W okresie 1965–1966 odbył pobyt badawczy na Uniwersytecie w Auckland[1][4]. W 1969 r. ukończył półroczny pobyt studyjny na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley[4]. Był też czynny na Uniwersytecie Hawajskim w Honolulu, gdzie prowadził m.in. badania nad pismem rongorongo[4].

Obejmował długoletnie stanowiska na Uniwersytecie Komeńskiego, Uniwersytecie Mateja Bela w Bańskiej Bystrzycy oraz na Uniwersytecie Świętych Cyryla i Metodego w Trnawie. W latach 1990–2002 był prezesem Kabinetu Orientalistyki Słowackiej Akademii Nauk, przewodniczącym Kolegium Naukowego Słowackiej Akademii Nauk ds. językoznawstwa i literaturoznawstwa. W 2003 r. został członkiem zwyczajnym Towarzystwa Naukowego Słowackiej Akademii Nauk. Za swoją działalność akademicką otrzymał Złoty Medal Słowackiej Akademii Nauk[5].

Członek rady redakcyjnej oraz główny autor czasopisma „Jazykovedný časopis”. Tłumacz mitologii i literatury ustnej ludów Australii i Oceanii[5]. Przełożył książkę lingwistyczną Words and Rules: The Ingredients of Language na język słowacki (Slová a pravidlá: zložky jazyka)[5].

Publikacje

[edytuj | edytuj kod]
  • Morpheme and Word in Maori (Londyn–Paryż 1966)
  • Jazyk maori (Moskwa 1967)
  • Polynesian Languages (Paryż 1973)
  • Polinezijskije jazyki (Moskwa 1975)
  • Gavajskij jazyk (Moskwa 1969)
  • Jednota a variabilita jazyka (Bratysława 1980)
  • The Polynesian Languages (Londyn 1982)
  • Jazyky sveta (współautorstwo, 1983)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f Jozef Mistrík, Encyklopédia jazykovedy, wyd. 1, Bratislava: Obzor, 1993, s. 251, ISBN 80-215-0250-9, OCLC 29200758 (słow.).
  2. Zomrel orientalista, jazykovedec či prekladateľ V. Krupa [online], Teraz.sk, 16 lutego 2021 [dostęp 2024-03-10] (słow.).
  3. a b hasło „Krupa, v.”, [w:] Jozef Piaček, Miloš Kravčík, Otvorená filozofická encyklopédia, wersja 3.0, 1999 (słow.).
  4. a b c Slavomír Ondrejovič, Viktor Krupa, as I Knew Him, „Jazykovedný časopis”, 67 (3), 2016, s. 188, DOI10.1515/jazcas-2017-0006, ISSN 1338-4287 (słow.).
  5. a b c Ján Bosák, Jubilant Viktor Krupa. Od interdisciplinarity k excelentnosti, „Jazykovedný časopis”, 57 (2), 2006, s. 155–158 (słow.).