Vilija Blinkevičiūtė – Wikipedia, wolna encyklopedia

Vilija Blinkevičiūtė
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

3 marca 1960
Linków

Minister pracy i opieki socjalnej Litwy
Okres

od 9 listopada 2000
do 9 grudnia 2008

Przynależność polityczna

LSDP

Poprzednik

Irena Degutienė

Następca

Rimantas Dagys

Vilija Blinkevičiūtė (ur. 3 marca 1960 w Linkowie) – litewska prawniczka i polityk, od 2000 do 2008 minister pracy i opieki socjalnej w rządach Rolandasa Paksasa, Algirdasa Brazauskasa i Gediminasa Kirkilasa, posłanka do Parlamentu Europejskiego VII, VIII, IX i X kadencji, od 2021 przewodnicząca Litewskiej Partii Socjaldemokratycznej (LSDP).

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1983 ukończyła studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Wileńskiego. Rozpoczęła następnie pracę w Ministerstwie Pracy i Opieki Społecznej Litewskiej SRR. W latach 1983–1984 była inspektorem w wydziale kontroli i instrukcji, a w latach 1984–1990 starszym inspektorem w wydziale emerytur. W 1990 została konsultantem, a następnie głównym doradcą prawnym w wydziale regulacji prawnych. W 1994 powołano ją na sekretarza Ministerstwa Pracy i Opieki Socjalnej.

Od 1996 pełniła funkcję wiceministra pracy i opieki socjalnej. 9 listopada 2000 objęła stanowisko ministra pracy i opieki socjalnej w rządzie Rolandasa Paksasa. Funkcję tę zachowała w kolejnych gabinetach: w lipcu 2001 została ministrem w pierwszym rządzie Algirdasa Brazauskasa, a w grudniu 2004 w drugim gabinecie pod jego kierownictwem, zaś w lipcu 2006 została mianowana na ministra w rządzie Gediminasa Kirkilasa.

Od 2002 zajmowała stanowisko wiceprzewodniczącej Nowego Związku (Socjalliberałów). Była kandydatką tej partii w wyborach prezydenckich 13 czerwca 2004. Uzyskała 16,45% głosów[1] i nie weszła do II tury. 15 listopada 2004 została wybrana do na Sejmu z listy Nowego Związku. Od 25 maja 2006 zasiadała we frakcji poselskiej Litewskiej Partii Socjaldemokratycznej. W wyborach parlamentarnych w 2008 z jej listy krajowej ponownie uzyskała mandat deputowanej. 9 grudnia tego samego roku zakończyła urzędowanie na stanowisku ministra. W 2009 została posłanką do Parlamentu Europejskiego VII kadencji. W 2012 ponownie wybrana do litewskiego Sejmu[2], odmówiła jednak objęcia mandatu. W 2014, 2019 i 2024 z powodzeniem ubiegała się o reelekcję w wyborach europejskich[3][4][5].

W maju 2021 została wybrana na nową przewodniczącą Litewskiej Partii Socjaldemokratycznej[6]. W wyborach do Sejmu w 2024 socjaldemokraci uzyskali najwyższe poparcie w okręgu wielomandatowym, a ich liderka ponownie zdobyła mandat deputowanej krajowej[7]. Kilka dni po drugiej turze głosowania Vilija Blinkevičiūtė oświadczyła, że nie będzie ubiegała się o urząd premiera i że pozostanie eurodeputowaną, jako powód podała swój wiek i stan zdrowia[8]. W związku z tym odmówiła także przyjęcia mandatu poselskiego[9].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Sejm litewski – Wybory 2004. [dostęp 2022-08-15]. (lit.).
  2. Główna Komisja Wyborcza – Wybory 2012. [dostęp 2022-08-15]. (lit.).
  3. Europos Parlamento rinkimai: konservatoriai ir liberalai švenčia. alfa.lt, 26 maja 2014. [dostęp 2022-08-15]. (lit.).
  4. Główna Komisja Wyborcza – Wybory 2019. [dostęp 2022-08-15]. (lit.).
  5. Tomas Janonis: Kas važiuos į Europos Parlamentą?. delfi.lt, 10 czerwca 2024. [dostęp 2024-06-10]. (lit.).
  6. LSDP pirmininke taps Vilija Blinkevičiūtė, pagrindinis tikslas – rinkėjų ir jų pasitikėjimo susigrąžinimas. 15min.lt, 9 maja 2021. [dostęp 2022-08-15]. (lit.).
  7. Główna Komisja Wyborcza – Wybory 2024. [dostęp 2024-10-14]. (lit.).
  8. Adrianna Rymaszewska: Zaskoczenie na Litwie. Polityk woli zostać w Brukseli niż zostać premierem. interia.pl, 30 października 2024. [dostęp 2024-10-30].
  9. Dominykas Datkūnas: Blinkevičiūtei ir Landsbergiui ketinant atsisakyti mandato, Seime dirbtų du kiti politikai. lrt.lt, 2 listopada 2024. [dostęp 2024-11-03]. (lit.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]