Władysław Kędra – Wikipedia, wolna encyklopedia

Władysław Kędra

Data i miejsce urodzenia	16 października 1918 Łódź
Data i miejsce śmierci	26 listopada 1968 Warszawa
Instrumenty	fortepian
Gatunki	muzyka poważna
Zawód	pianista, pedagog
Wydawnictwo	m.in. Polskie Nagrania „Muza”
Odznaczenia

Władysław Witold Kędra (ur. 16 listopada 1918 w Łodzi, zm. 26 listopada 1968 w Warszawie)^[1][2] − polski pianista i pedagog muzyczny, laureat V nagrody na IV Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Fryderyka Chopina (1949).

Syn Ryszarda^[3]. Edukację muzyczną rozpoczął w Łodzi, początkowo prywatnie, w 1924 został uczniem Szkoły Muzycznej Heleny Kijeńskiej. W latach 1933–1937 studiował w Konserwatorium Muzycznym Heleny Kijeńskiej-Dobkiewiczowej w klasie fortepianu prof. Antoniego Dobkiewicza. Dodatkowe nauki pobierał w Konserwatorium Paryskim i u Ignacego Jana Paderewskiego^[4].

W czasie II wojny światowej dawał konspiracyjne koncerty w Warszawie, choć na stałe mieszkał w Lublinie. W 1944 uciekł z niemieckiego transportu deportacyjnego. W 1945 powrócił do Łodzi^[5].

Po wojnie wziął udział w dwóch prestiżowych konkursach muzycznych. W 1946 został finalistą Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego w Genewie^[6]. W 1949 wystąpił na Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Fryderyka Chopina, gdzie zdobył V nagrodę^[7]. Po konkursowych sukcesach rozpoczął międzynarodową karierę. Każdego roku dawał kilkadziesiąt koncertów w Europie i USA. W 1955 otrzymał wyróżnienie Podkomitetu Literatury i Sztuki Nagrody Państwowej za aktywne propagowanie współczesnej muzyki polskiej w kraju i za granicą^[8]. W 1957 przeprowadził się do Wiednia, gdzie rozpoczął pracę pedagogiczną w Akademie für Musik und darstellende Kunst^[6].

Zmarł w 1968 na chorobę nowotworową^[9]. Pochowany na cmentarzu Powązkowskim (Aleja Zasłużonych-1-157)^[10].

W swoim repertuarze miał większość utworów Fryderyka Chopina, a także kompozycje m.in. Stanisława Moniuszki, Ferenca Liszta, Felixa Mendelssohna-Bartholdy'ego, Claude'a Debussy'ego, Dmitrija Szostakowicza i George'a Gershwina^[9]. Nagrał wiele płyt^[11]:

• Liszt, Władysław Kędra – Utwory Fortepianowe – Piano Recital, Polskie Nagrania Muza, 1962
• Władysław Kędra Plays Piano Favourites, Polskie Nagrania Muza, 1966
• Franz Liszt – Władysław Kędra – Berühmte Klavierwerke, ETERNA, 1967
• Gershwin – Władysław Kędra, Warsaw Philharmonic Orchestra, Jan Krenz – Piano Concerto In F Major / Rhapsody In Blue, Heliodor, 1967
• Franz Liszt, Władysław Kędra / Orchestra Simfonica A Filarmonicii Din Varsovia, Stanisław Wisłocki – Concert Nr. 2 Pentru Pian Și Orchestră / Rapsodia Ungară Nr. 2 · La Campanella · Parafrază De Concert Din "Rigoletto" · Vis De Iubire, Electrecord
• Fryderyk Chopin, Władysław Kędra – Dzieła Wszystkie – Complete Works, Polskie Nagrania Muza, SX 0076
• Liszt – Władysław Kędra, Filharmonia Narodowa, Jan Krenz – I Koncert Fortepianowy Es-dur, II Koncert Fortepianowy A-dur, SX 0137
• Władysław Kędra – Music of Spain, Polskie Nagrania Muza, XL0254

• Żelazowa Wola (1948), Przedsiębiorstwo Państwowe „Film Polski”, reż. Eugeniusz Cękalski^[12]

• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (11 lipca 1955)^[3]
• Medal 10-lecia Polski Ludowej (19 stycznia 1955)^[13]

W latach 1987–2006 w Akademii Muzycznej w Łodzi organizowany był Konkurs Chopinowski im. Władysława Kędry (od 2002 Ogólnopolski)^[14]. Aktualnie akademia organizuje Ogólnopolski Konkurs Pianistyczny im. Władysława Kędry dla Szkół Muzycznych II stopnia^[15].

• Stanisław Dybowski: Laureaci Konkursów Chopinowskich w Warszawie. Warszawa: Selene, 2005, s. 162–166. ISBN 83-910515-1-X.
• Stefan Wysocki: Wokół Konkursów Chopinowskich. Warszawa: Wydawnictwa Radia i Telewizji, 1987. ISBN 83-212-0443-0.

• StanisławS. Dybowski StanisławS., Władysław Kędra [online], Narodowy Instytut Fryderyka Chopina [dostęp 2022-07-13] .