Włodzimierz Mlak – Wikipedia, wolna encyklopedia

Włodzimierz Mlak

Data i miejsce urodzenia	9 czerwca 1931 Sosnowiec
Data i miejsce śmierci	10 kwietnia 1994 Kraków
profesor nauk matematycznych
Alma Mater	Uniwersytet Jagielloński
Habilitacja	1963
Profesura	1976
Uczelnia	Uniwersytet Jagielloński
Okres zatrudn.	1961-1994
Odznaczenia

Włodzimierz Mlak (ur. 9 czerwca 1931 w Sosnowcu, zm. 10 kwietnia 1994 w Krakowie) – polski matematyk.

Był absolwentem V Liceum Ogólnokształcącego im. Augusta Witkowskiego w Krakowie. Studia matematyczne ukończył w 1954 na Uniwersytecie Jagiellońskim, tam w 1958 otrzymał tytuł kandydata nauk, na podstawie pracy Oszacowania i nielokalne twierdzenia o istnieniu dla pewnych typów równań różniczkowych niestacjonarnych, prawie liniowych napisanej pod kierunkiem Jacka Szarskiego, od 1961 był pracownikiem Instytutu Matematycznego PAN, w Oddziale Krakowskim, habilitował się w 1963 na podstawie pracy Nierówności różniczkowe w przestrzeniach Banacha, w 1971 mianowany profesorem nadzwyczajnym, w 1976 profesorem zwyczajnym.

W 1966 otrzymał Nagrodę im. Stefana Banacha, w 1986 został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

• Włodzimierz Mlak, Wstęp do teorii przestrzeni Hilberta, Państwowe Wydawnictwo Naukowe (PWN), Warszawa 1970 (II wyd. 1972).

• Roman Duda: Matematycy XIX i XX wieku związani z Polską. Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, 2012, s. 324-326. ISBN 978-83-229-3316-9.