Włoska Partia Socjalistyczna (2007) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Włoska Partia Socjalistyczna (wł. Partito Socialista Italiano, PSI) – włoska socjalistyczna partia polityczna.

Rozmowy o powołaniu nowej formacji toczyły się od kwietnia 2007. Ostateczna decyzja o jej zawiązaniu pod nazwą Partia Socjalistyczna została ogłoszona podczas zjazdu lewicowych polityków 5 października 2007^[1] w Rzymie. Akces do PS zgłosiła grupa niewielkich ugrupowań socjalistycznych i socjaldemokratycznych m.in.:

• Włoscy Demokratyczni Socjaliści Enrica Boselliego,
• Włoscy Socjaliści Vittoria Craxiego,
• Partia Socjalistyczna Gianniego De Michelisa^[1].

Liderem ugrupowania został przewodniczący SDI, ówczesny poseł i były deputowany do Parlamentu Europejskiego, Enrico Boselli. W przedterminowych wyborach parlamentarnych w 2008 PS wystawiła własną listę, otrzymując niespełna 1% głosów, nie uzyskując tym samym żadnych mandatów w Izbie Deputowanych ani w Senacie. Po porażce wyborczej nowym sekretarzem generalnym został Riccardo Nencini. Honorową funkcję przewodniczącej objęła Pia Elda Locatelli, pełniąc ją do 2010^[1]. W 2016 został na nią powołany Carlo Vizzini^[2].

7 października 2009 partia przyjęła nazwę Włoska Partia Socjalistyczna^[1], nawiązując do PSI, rozwiązanej na początku lat 90. W 2013 współpracowała w wyborach parlamentarnych z PD, uzyskując kilkuosobową reprezentację w parlamencie. Przed wyborami w 2018 PSI zorganizowała listę Insieme współpracującą z PD^[3]. Lista ta uzyskała niewielkie poparcie, dwóch przedstawicieli socjalistów (w tym ich lider) uzyskało miejsca w parlamencie.

• 2007–2008: Enrico Boselli
• 2008–2019: Riccardo Nencini
• od 2019: Enzo Maraio^[4]