Wściekłość i wrzask – Wikipedia, wolna encyklopedia

Wściekłość i wrzask

The Sound and the Fury

Autor	William Faulkner
Tematyka	powieść modernistyczna, Southern Gothic
Typ utworu	powieść
Wydanie oryginalne
Miejsce wydania	Stany Zjednoczone
Język	angielski
Data wydania	1929
Wydawca	Jonathan Cape
Pierwsze wydanie polskie
Data wydania polskiego	1971[1]
poprzednia Sartoris następna Kiedy umieram

Wściekłość i wrzask (ang. The Sound and the Fury) – powieść Williama Faulknera wydana w 1929 roku. Drugi tom cyklu Wina i odkupienie. Autor stosuje różne style narracji, między innymi strumień świadomości.

W 1998 wydawnictwo Modern Library umieściło powieść na 6. miejscu na liście 100 najlepszych powieści anglojęzycznych XX wieku^[2]. Książka zajęła 34. miejsce na liście 100 książek XX wieku według „Le Monde”.

Tytuł zaczerpnięty został z solilokwium z 5 aktu Makbeta Szekspira:

Akcja powieści toczy się w fikcyjnym hrabstwie Yoknapatawpha w stanie Missisipi. Historia skupia się na rodzinie Compson – byłych arystokratach, którzy zmagają się z problemem rozpadu rodziny i pogorszeniem reputacji. Powieść składa się z 4 części. Pierwsza, 7 kwietnia, 1928, jest napisana z perspektywy Benjamina „Benjy” Compsona, 33-letniego mężczyzny upośledzonego psychicznie. Druga część, 2 czerwca, 1910, skupia się na Quentinie Compsonie, starszym bracie Benjy’ego, a wydarzenia kończą się jego samobójstwem. Część trzecia, 6 kwietnia, 1928, napisana jest z punktu widzenia Jasona, cynicznego młodszego brata Quentina. W czwartej i ostatniej części, której wydarzenia rozgrywają się dzień po pierwszej, 8 kwietnia, 1928, Faulkner pisze z punktu widzenia osoby trzeciej. Ta część skupia się głównie na Dilsey.

• Jason Compson III – ojciec rodziny Compson, alkoholik
• Caroline Bascomb Compson – żona Jasona
• Quentin Compson III – najstarsze dziecko w rodzinie Compson
• Candace „Caddy” Compson – drugie dziecko, najlepsza przyjaciółka Quentina
• Jason Compson IV – trzecie dziecko, rasista, ma problemy z pieniędzmi
• Benjamin „Benjy” Compson – czwarte dziecko, ciągłe źródło wstydu i utrapienia rodziny

W 1959 powieść zekranizowano w reżyserii Martina Ritta. W rolach głównych wystąpili: Yul Brynner, Joanne Woodward, Margaret Leighton, Jack Warden i Stuart Whitman^[3].

• 100 książek XX wieku według „Le Monde”
• Kanon na koniec wieku „Rzeczpospolitej”
• 100 najlepszych książek Norweskiego Klubu Książki

• Książka w serwisie Biblionetka
• Książka w serwisie Lubimy czytać