Władysław Starzak – Wikipedia, wolna encyklopedia
Władysław Starzak (przed 1936) | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Poseł IV kadencji Sejmu (II RP) | |
Okres | od 1935 |
Przynależność polityczna | |
Władysław Starzak (ur. 8 kwietnia 1895 w Krakowie, zm. 1 listopada 1941 w Auschwitz-Birkenau) – działacz społeczno-polityczny, poseł na Sejm III i IV kadencji.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Służył w Legionach Polskich; kapitan rezerwy[1]. W latach 1928–30 był urzędnikiem w Prezydium Rady Ministrów. Poseł na Sejm III i IV Kadencji (1930-1938) II RP z listy Bezpartyjnego Bloku Współpracy z Rządem. Długoletni prezes Kolejowego Przysposobienia Wojskowego (1929[2]-1936)[3], wiceprezes ZG Związku Legionistów Polskich, wiceprezes ZG Rodziny Kolejowej. Przebywał na Pawiaku (1 marca - 14 sierpnia 1940), pierwszym transportem wywieziony do Auschwitz-Birkenau (15 sierpnia 1940 - 1 listopada 1941).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest ?, Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej Warszawa 1938, s. 692
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Monitor Polski z 17 października 1930
- ↑ Kolejowe Przysposobienie Wojskowe, Komunikat nr 2 z czerwca 1929
- ↑ Inżynier Kolejowy nr 11/36