W-50 – Wikipedia, wolna encyklopedia

W-50
Ilustracja
Dane podstawowe
Państwo

 ZSRR

Konstruktor

Kamow

Typ

Śmigłowiec szturmowy

Konstrukcja

metalowa

Załoga

2

Dane techniczne
Wymiary
Dane operacyjne

W-50 – niezrealizowany projekt radzieckiego śmigłowca szturmowego wytwórni Kamow.

Historia

[edytuj | edytuj kod]
Jedna z wersji projektowanego W-50

Projekt W-50 powstał w 1969 roku. Maszyna swoim układem konstrukcyjnym przypominała śmigłowiec Jak-24, w obydwu śmigłowcach zastosowano podłużny układ dwuwirnikowy. Odmienny od preferowanego przez wytwórnie układu Kamowa. Prawdopodobnie przyczyną wyboru takiego rozwiązania był zespół konstruktorów Jakowlewa odpowiedzialny za budowę Jak-24, który przeszedł do biura Kamowa. Z racji zastosowanego układu napędowego, maszyna miała wydłużoną sylwetkę z kabiną załogi w układzie tandem, przypominającą kokpit w śmigłowcu Mi-24. Pod kadłubem miała znajdować się wieżyczka strzelecka. Na wysokości kabiny, po obydwu stronach kadłuba umieszczono relatywnie dużej rozpiętości belki, na których miało znajdować się sześć wyrzutni przeciwpancernych pocisków rakietowych. Belki pełniły również funkcję skrzydeł odciążające wirniki w wytwarzaniu większej siły nośnej. Za kabiną załogi znajdował się rozbudowany przedział desantowy, który w toku prac projektowych uległ zmniejszeniu. Śmigłowiec miał być zdolny do lotu z prędkością ponad 400 km/h. Brak zainteresowania ze strony wojsk lądowych i marynarki wojennej, wstrzymał wszelkie prace.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Tomasz Szulc, Bojowy śmigłowiec pokładowy Ka-52K i jego nosiciele, „Nowa Technika Wojskowa”, nr 6 (2019), s. 58-69, ISSN 1230-1655.