Wał nadoczodołowy – Wikipedia, wolna encyklopedia

Wał nadoczodołowy, guz nadoczodołowy – zgrubienie w tkance kostnej występujące nad oczodołami, sięgające często do kości jarzmowych. Były one szczególnie wydatne u dwóch przodków człowieka rozumnego (Homo sapiens): neandertalczyka (Homo neanderthalensis) oraz człowieka wyprostowanego (Homo erectus).

U człowieka rozumnego pozostałością po tych zgrubieniach są łuki brwiowe (nadoczodołowe).

• Słownik tematyczny. Biologia, cz. 2, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2011, s. 98, ISBN 978-83-01-16530-7 .