Wały Szprotawskie – Wikipedia, wolna encyklopedia

Wały Szprotawskie, fragmenty Wałów Śląskich przebiegające przez teren dawnego powiatu szprotawskiego, podzielone na odcinki: północny, środkowy i południowy. Zbudowane są z trzech równoległych nasypów ziemnych o maksymalnej wysokości względnej 2,5 m.

Powstały w XV wieku za panowania księcia Henryka IX Starszego ze śląskiej linii Piastów, w celu wyznaczenia granicy księstw głogowskiego i żagańskiego.

Najlepiej zachowane odcinki Wałów Śląskich rejestruje się w Borach Dolnośląskich: w okolicy Sierakowa, Leszna Górnego, Piotrowic i Gromadki.

Do określenia dokładnej chronologii i przeznaczenia Wałów przyczyniły się wspólne badania Towarzystwa Bory Dolnośląskie i Muzeum Ziemi Szprotawskiej w latach 2001-2006.

• Raport z programu badawczego Muzeum Ziemi Szprotawskiej "Wały Śląskie", 2006 r.
• Miesięcznik "Turysta Dolnośląski", Nr 1/2007