Wałeczki – Wikipedia, wolna encyklopedia

Wałeczki – znajdujące się w osadzie moczu cylindryczne agregaty substancji białkowych, w większej części utworzone przez białko Tamma-Horsfalla wydzielane do światła cewki nerkowej w ramieniu wstępującym pętli Henlego. Obecność wałeczków w osadzie moczu określa się jako wałeczkomocz.

W wałeczki mogą być wtopione różne elementy osadu moczu, co określa ich morfologię i stanowi podstawę podziału wałeczków. Spośród nich najczęstsze są wałeczki szkliste, które nie mają znaczenia diagnostycznego. Wałeczki są nieobecne w moczu zasadowym (ponieważ w wysokim pH białko Tamma-Horsfalla ulega rozpuszczeniu).

Wyróżnia się kilka typów wałeczków:

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Franciszek Kokot, Adam Bilikiewicz: Diagnostyka różnicowa objawów chorobowych. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2007, s. 510-511. ISBN 978-83-200-3295-6.