Wacław Błażejewski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Wacław Błażejewski
Data i miejsce urodzenia

25 sierpnia 1902
Warszawa

Data i miejsce śmierci

19 listopada 1986
Warszawa

Stopień instruktorski

harcmistrz

Organizacja harcerska

Związek Harcerstwa Polskiego

kierownik Centralnego Archiwum Harcerskiego i Harcerskiego Biura Wydawniczego
Odznaczenia
Złoty Krzyż „Za Zasługi dla ZHP”
Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury” Odznaka honorowa „Za Zasługi dla Warszawy” (złota)

Wacław Błażejewski (ur. 25 sierpnia 1902 w Warszawie, zm. 19 listopada 1986 tamże) – polski wydawca, historyk harcerstwa, harcmistrz, kierownik Centralnego Archiwum Harcerskiego w latach 1933–1939 i 1945–1947, kierownik Harcerskiego Biura Wydawniczego w latach 1932–1937 i 1945–1947.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W wieku 3 lat przeszedł chorobę Heinego Medina. W latach 1915–1919 uczył się w 6-klasowym Progimnazjum Miejskim. Dokształcał się na kursach i na Wolnej Wszechnicy Polskiej, do której uczęszczał jako wolny słuchacz w latach 1927–1929.

Związał się na całe życie z harcerstwem, z którym zetknął się w 1916 roku. Przyjaźnił się z Aleksandrem Kamińskim i Tomaszem Piskorskim. 25 kwietnia 1928 roku otrzymał stopień podharcmistrza, później uznany za harcmistrza (w związku ze zmianą stopni w ZHP).

Grób rodzinny Błażejewskiego na warszawskich Powązkach Wojskowych

Od początku lat 30. kierował Harcerskim Biurem Wydawniczym i Centralnym Archiwum Harcerskim. W 1933 roku HBW wydało jego „Historię Harcerstwa Polskiego”. Po likwidacji HBW w 1936 roku Wacław Błażejewski ze swym przyjacielem Kazimierzem Gorzkowskim założyli wydawnictwo „Godziemba”, które wydało szereg cennych książek harcerskich.

W czasie II wojny światowej współpracował z Kazimierzem Gorzkowskim, pracując dla BIP.

Po wojnie wydał monumentalną „Bibliografię harcerską 1911–1960” (1981, 1985), „Z dziejów harcerstwa polskiego 1910–1939” (1985), „Postaci z dziejów. 35 biogramów działaczy i instruktorów harcerskich”. Sam lub wspólnie ze Stanisławem Broniewskim opracował wiele biogramów harcerskich dla Polskiego Słownika Biograficznego.

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Życie rodzinne

[edytuj | edytuj kod]

Był synem Władysława, stolarza, i Bronisławy z Mrozowskich. Miał 3 braci: Czesława, Tadeusza i Jana (ten ostatni zginął w powstaniu warszawskim).

W 1935 roku ożenił się z Heleną Jadwigą Jaglińską, z którą miał 3 dzieci: Stefana (ur. w 1946), Zofię (ur. w 1948) i Marię (ur. w 1950).

Po śmierci został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera P-1-86)[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]