Wacław Juszkiewicz – Wikipedia, wolna encyklopedia

Wacław Juszkiewicz
pułkownik administracji pułkownik administracji
Data urodzenia

31 marca 1870

Data i miejsce śmierci

1940
Charków

Przebieg służby
Lata służby

1890–1922

Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Wacław Juszkiewicz[a] (ur. 31 marca 1870, zm. wiosną 1940 w Charkowie) – tytularny pułkownik administracji Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 31 marca 1870 w powiecie lidzkim, w ówczesnej guberni wileńskiej, w rodzinie Józefa i Katarzyny z Bojarowiczów[2][3]. Ukończył sześć klas szkoły realnej w Wilnie i Wileńską Szkołę Junkrów Piechoty[4]. Podczas I wojny światowej walczył w Armii Imperium Rosyjskiego.

W 1920 został przydzielony do Intendentury Dowództwa Okręgu Generalnego „Grodno”. Następnie pełnił służbę w Ministerstwie Spraw Wojskowych, a później w Intendenturze Dowództwa Okręgu Generalnego „Białystok” na stanowisku szefa Wydziału Zaopatrzenia. 11 kwietnia 1921 został formalnie przyjęty Wojska Polskiego z byłej armii rosyjskiej, z zatwierdzeniem posiadanego stopnia podpułkownika gospodarczego, zaliczony do Rezerwy armii i powołany do czynnej służby[5]. Z dniem 1 sierpnia 1922 został przeniesiony w stan spoczynku z „powodu przekroczenia wieku dla posiadanego stopnia”, z prawem noszenia munduru[6]. 26 października 1923 Prezydent RP Stanisław Wojciechowski zatwierdził go w stopniu tytularnego pułkownika[7]. Później został zweryfikowany w tym stopniu ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 w korpusie oficerów administracji[8]. W 1934 jako oficer stanu spoczynku pozostawał na ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Wilno Miasto[8]. Mieszkał w Wilnie[9][10][11].

W nieznanych okolicznościach dostał się do sowieckiej niewoli i przebywał w obozie w Starobielsku[2]. Wiosną 1940 został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w Charkowie i pogrzebany w Piatichatkach[2], gdzie od 17 czerwca 2000 mieści się oficjalnie Cmentarz Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie[12].

20 września 1898 ożenił się z Bronisławą z Piotrowskich, z którą miał trzy córki: Marią, Jadwigę i Stanisławę[3].

Postanowieniem nr 112-48-07 Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego z 5 października 2007 został awansowany pośmiertnie do stopnia generała brygady[13][14]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”[15][16].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Uwagi

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ W aktach pułkownika Juszkiewicza umieszczono wniosek na odznaczenie Krzyżem Walecznych majora piechoty Wacława Juszkiewicza (ur. 29 kwietnia 1895)[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Kolekcja ↓, s. 2–5.
  2. ↑ a b c Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 200.
  3. ↑ a b Kolekcja ↓, s. 26.
  4. ↑ Kolekcja ↓, s. 26, 29.
  5. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 16 z 23 kwietnia 1921, s. 826.
  6. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 12 z 10 maja 1922, s. 368.
  7. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 70 z 7 listopada 1923, s. 741.
  8. ↑ a b Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 387.
  9. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1581.
  10. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1410.
  11. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 890.
  12. ↑ Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. LXXIV.
  13. ↑ M.P. z 2007 r. nr 85, poz. 885
  14. ↑ Lista osób zamordowanych w Katyniu, Charkowie, Twerze i Miednoje mianowanych pośmiertnie na kolejne stopnie. [online], web.archive.org, s. 2 [dostęp 2024-08-30] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-27] (pol.).
  15. ↑ „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”. Portal polskiej Policji. [dostęp 2024-01-09].
  16. ↑ Prezydent RP wziął udział w uroczystościach „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów” [online], prezydent.pl [dostęp 2024-08-26] (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Wacław_Juszkiewicz&oldid=74648829”