Wacław Waśkowski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Wacław Waśkowski
Data i miejsce urodzenia

15 lutego 1904
Równe

Data i miejsce śmierci

26 grudnia 1975
Warszawa

Alma Mater

Szkoła Sztuk Pięknych w Warszawie

Dziedzina sztuki

grafika

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Medal 10-lecia Polski Ludowej
Grób Wacława Waśkowskiego na cmentarzu Wojskowym na Powązkach

Wacław Waśkowski (ur. 15 lutego 1904 w Równem, zm. 26 grudnia 1975 w Warszawie) – polski artysta grafik pochodzenia ukraińskiego.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Studiował 1926–1938 w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie u Tadeusza Pruszkowskiego i Leona Wyczółkowskiego, a następnie został asystentem w Katedrze Grafiki Artystycznej u Stanisława Ostoi-Chrostowskiego (1937–1939). Był członkiem Ukraińskiego Stowarzyszenia Artystycznego „Spokij” (1927–1939), Związku Polskich Artystów Grafików (1938–1939).

Po II wojnie światowej ze względów zdrowotnych osiadł w Zakopanem. Uczył w Państwowej Szkole Przemysłu Drzewnego w Zakopanem (1945–1952). W 1952 wrócił do Warszawy. Pracował jako profesor kontraktowy na Wydziale Grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, w latach 1956–1974 profesor nadzwyczajny tego wydziału. Wykształcił wielu polskich drzeworytników, m.in. Marię Hiszpańską-Neumann i Tadeusza Dominika.

Początkowo uprawiał malarstwo (szczególnie pastel), potem zajął się wyłącznie grafiką. Uprawiał różne rodzaje grafiki warsztatowej (drzeworyt sztorcowy, techniki metalowe, litografia). Eksperymentował z różnymi technikami graficznymi. Zajmował się też grafiką książkową.

Dwukrotnie żonaty. Był mężem ilustratorki książek Zofii z Horodyńskich (1913–1944), która poległa podczas powstania warszawskiego[1], później ożenił się z Ireną Lucyną z Dobrowolskich (1922–2006).

Zmarł w Warszawie, pochowany na cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera 39A-2-8)[2].

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Książki

[edytuj | edytuj kod]
  • Aleksander Puszkin: Dubrowski, przeł. Seweryn Pollak ; drzeworytami ozdobił Wacław Waśkowski, Książka i Wiedza, Warszawa 1950.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Powstańcze Biogramy - Zofia Horodyńska-Waśkowska [online], www.1944.pl [dostęp 2023-09-06] (pol.).
  2. Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze
  3. M.P. z 1955 r. nr 70, poz. 1078 „za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki”.
  4. M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 - Uchwała Rady Państwa z dnia 19 stycznia 1955 r. nr 0/196 - na wniosek Ministra Kultury i Sztuki.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Joanna Pollakówna: Malarstwo polskie t.5 - Między wojnami 1918–1939, „Auriga”, Warszawa 1982 ISBN 83-221-0191-0.