Walter Kock – Wikipedia, wolna encyklopedia

Walter Kock

SS-Oberscharführer
Data i miejsce urodzenia	28 października 1902 Zelle
Data i miejsce śmierci	20 grudnia 1949 Szczecin
Przebieg służby
Lata służby	1941–1945
Formacja	Schutzstaffel
Stanowiska	członek załogi Sachsenhausen, Auschwitz-Birkenau, Neuengamme
Odznaczenia

Walter Kock (ur. 28 października 1902 w Zelle, zm. 20 grudnia 1949 w Szczecinie) – zbrodniarz nazistowski, członek załogi niemieckich obozów koncentracyjnych Sachsenhausen, Auschwitz-Birkenau i Neuengamme oraz SS-Oberscharführer.

Z zawodu sanitariusz. Członek SS od 1932 i NSDAP od 1938. W listopadzie 1942 przybył do Auschwitz, ale po krótkim czasie skierowano go na przeszkolenie do kompanii sanitarnej w Sachsenhausen. Po ukończeniu szkolenia powrócił do Auschwitz, gdzie do sierpnia 1943 pełnił służbę jako sanitariusz SS, między innymi w obozie Monowice. Następnie Kocka przeniesiono do Neuengamme, gdzie pozostał do 6 maja 1945. Za walki na froncie wschodnim został odznaczony Medalem Wschodnim.

25 lutego 1948 został skazany przez polski Sąd Okręgowy w Krakowie na 12 lat pozbawienia wolności. Zmarł w więzieniu w Szczecinie.

• Aleksander Lasik, Obsada osobowa służby zdrowia SS w obozie koncentracyjnym Oświęcim-Brzezinka w latach 1940–1945, s. 295, w: Zeszyty Oświęcimskie, nr 20, Wydawnictwo Państwowego Muzeum w Oświęcimiu 1993, ISSN 0474-8581.