Wang Ming – Wikipedia, wolna encyklopedia

Wang Ming
Ilustracja
Nazwisko chińskie
Pismo uproszczone

王明

Pismo tradycyjne

王明

Hanyu pinyin

Wáng Míng

Wang Ming, właśc. Chen Shaoyu (陈绍禹; ur. 23 maja 1904, zm. 27 marca 1974) – chiński działacz komunistyczny.

W 1924 roku wstąpił do Komunistycznej Partii Chin. Był członkiem prosowieckiej frakcji „28 bolszewików”. Od 1927 roku przebywał w Moskwie. Po usunięciu w 1930 roku Li Lisana z rozkazu Stalina przyjechał do Szanghaju i po walkach frakcyjnych został w styczniu 1931 roku sekretarzem generalnym KPCh. Rok później zastąpiony na tym stanowisku przez Bo Gu. W latach 19351938 był przedstawicielem KPCh przy Kominternie, a następnie szefem Biura Kadr KC. Odsunięty od życia partyjnego na początku lat 40., w ramach kampanii naprawy stylu pracy partyjnej[1].

W 1956 roku wyjechał na stałe do ZSRR, skąd w licznych artykułach atakował Mao Zedonga i jego koncepcje polityczne. Jako „sowiecki agent” usunięty z KPCh.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Encyklopedia historyczna świata. T. X. Kraków: Agencja Publicystyczno-Wydawnicza Opres, 2002, s. 136. ISBN 83-85909-72-9.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Jakub Polit: Chiny. Warszawa: Wydawnictwo Trio, 2004. ISBN 83-88542-68-0.