Wang Ming – Wikipedia, wolna encyklopedia
Nazwisko chińskie | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||
Wang Ming, właśc. Chen Shaoyu (陈绍禹; ur. 23 maja 1904, zm. 27 marca 1974) – chiński działacz komunistyczny.
W 1924 roku wstąpił do Komunistycznej Partii Chin. Był członkiem prosowieckiej frakcji „28 bolszewików”. Od 1927 roku przebywał w Moskwie. Po usunięciu w 1930 roku Li Lisana z rozkazu Stalina przyjechał do Szanghaju i po walkach frakcyjnych został w styczniu 1931 roku sekretarzem generalnym KPCh. Rok później zastąpiony na tym stanowisku przez Bo Gu. W latach 1935–1938 był przedstawicielem KPCh przy Kominternie, a następnie szefem Biura Kadr KC. Odsunięty od życia partyjnego na początku lat 40., w ramach kampanii naprawy stylu pracy partyjnej[1].
W 1956 roku wyjechał na stałe do ZSRR, skąd w licznych artykułach atakował Mao Zedonga i jego koncepcje polityczne. Jako „sowiecki agent” usunięty z KPCh.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Encyklopedia historyczna świata. T. X. Kraków: Agencja Publicystyczno-Wydawnicza Opres, 2002, s. 136. ISBN 83-85909-72-9.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Jakub Polit: Chiny. Warszawa: Wydawnictwo Trio, 2004. ISBN 83-88542-68-0.