Wawrzyniec Mazany – Wikipedia, wolna encyklopedia

Wawrzyniec Mazany
„Wawrzyn”, „Krüger”, „Jankowski”
kapitan administracji kapitan administracji
Data i miejsce urodzenia

3 sierpnia 1891
Krotoszyn

Data i miejsce śmierci

1942
nieznane

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie
Związek Walki Zbrojnej

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa
Kampania wrześniowa

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości Krzyż Walecznych (1920–1941) Srebrny Krzyż Zasługi (II RP)

Wawrzyniec Mazany ps. „Wawrzyn”, „Krüger”, „Jankowski” (ur. 3 sierpnia 1891 w Krotoszynie, zm. w 1942) – kapitan administracji Wojska Polskiego i Związku Walki Zbrojnej.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie chłopskiej Michała i Franciszki z domu Głowackiej. W latach 1898–1905 uczęszczał do szkoły powszechnej w Krotoszynie. W 1917 powołany do armii niemieckiej, skąd zdezerterował w momencie wybuchu Powstania wielkopolskiego. W latach 1922–1924 uczył się w szkole średniej oraz mianowany został na stopień podporucznika[1]. Na stopień kapitana został mianowany ze starszeństwem z 19 marca 1937 i 75. lokatą w korpusie oficerów administracji, grupa administracyjna[2]. W marcu 1939 pełnił służbę w 58 pułku piechoty na stanowisku oficera administracyjno-materiałowego. W sierpniu 1939 delegowany został do Ośrodka Zapasowego 14 Dywizji Piechoty w Strzelcach koło Kutna. W czasie Kampanii wrześniowej w jego składzie[1].

W październiku 1939 powrócił do Poznania i włączył się w działalność konspiracyjną. Tworzył oparte na żołnierzach 57 i 58 pułku piechoty struktury Związku Walki Zbrojnej. W kwietniu 1940 został oficerem sztabu komendy okręgowej Związku Walki Zbrojnej w Poznaniu. Po krótkotrwałej działalności w pionie wywiadowczym ZWZ, został inspektorem rejonowym w inspektoracie Poznań–teren[1]. Do jesieni 1940 tworzył sztaby komend obwodowych. Prowadził rozmowy scaleniowe z powiatowymi komendami Stronnictwa Narodowego – Armii Narodowej w Śremie i Środzie z ZWZ. Utrzymywał również łączność z przedstawicielami Stronnictwa Ludowego. W 1941 rozwijał inspektorat rejonowego ZWZ w Gnieźnie[1].

9 września 1941 został aresztowany przez gestapo. W lipcu 1942, wraz z grupą oficerów ZWZ i funkcjonariuszy Delegatury Rządu wywieziony z Fortu VII w nieznanym kierunku. Zginął w nieznanych okolicznościach[1].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Żonaty z Marią Wiśniewską, miał dzieci: Stefana (ur. 1922), Halinę (ur. 1925) i Krystynę (ur. 1928)[1].

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Awanse

[edytuj | edytuj kod]
  • kapral – 1918
  • chorąży – 1919
  • porucznik – 1924
  • kapitan - 1937

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f Gąsiorowski i Topolski (red.) 1981 ↓, s. 462.
  2. Rybka i Stepan 2003 ↓, s. 402.
  3. M.P. z 1932 r. nr 167, poz. 198.
  4. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 11 listopada 1932 roku, s. 381.
  5. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 102.
  6. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 11 listopada 1938 roku, s. 40.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]