Wen Yiduo – Wikipedia, wolna encyklopedia
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Narodowość | chińska |
Dziedzina sztuki |
Nazwisko chińskie | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||
Wen Yiduo (ur. 24 listopada 1899 w Xishui, zm. 15 lipca 1946 w Kunmingu[1]), właśc. Wen Jiahua[1][2] (chiń. 聞家驊) – chiński poeta.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się w powiecie Xishui w prowincji Hubei w rodzinie urzędnika[1]. Jako dziecko otrzymał klasyczne wychowanie[1], zapoznał się z chińskimi klasykami i zachodnią literaturą[3]. Pod wpływem Ruchu 4 Maja stał się rzecznikiem pisania w języku wernakularnym (baihua)[3]. Studiował na Uniwersytecie Tsinghua w Pekinie, był redaktorem uczelnianej gazety[1]. W latach 1922–1925 przebywał w Stanach Zjednoczonych, gdzie studiował malarstwo[1]. Zadebiutował wydanym w 1923 roku tomikiem poezji Hong zhu[1][2][3]. W 1928 roku opublikował drugi zbiór wierszy, Si shui[1][2][3]. W tym samym roku przystąpił do grupy literackiej Xinyue She[2], jednak po kilku miesiącach z nią zerwał[3]. Po japońskiej agresji na Chiny ewakuował się do Kunmingu[2][3]. Od 1944 roku był działaczem Chińskiej Ligi Demokratycznej[3]. Zajmował krytyczne stanowisko wobec rządzącego Kuomintangu, w 1946 roku został zamordowany przez jego członków[1][2].
Wpływ na styl literacki Wena wywarła poznana w trakcie studiów twórczość Shelleya, Keatsa i Tennysona[1]. Przykładał wagę do piękna języka i formy, lekceważonych na ogół przez współczesną mu poezję[2]. W artykule Shi de ge lü z 1925 roku przedstawił wizję jedności sztuk[3]. Krytykował popularnych poetów takich jak Guo Moruo za zbytnie uleganie zachodnim wzorcom[3]. W swojej twórczości poruszał wątki narodowe i patriotyczne[2][1]. Zajmował się też studiami nad klasyczną literaturą chińską, uchodził za znawcę tekstów klasycznych[1][2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g h i j k l Who’s who in Twentieth-century World Poetry. edited by Mark Willhardt and Alan Michael Parker. London–New York: Routledge, 2002, s. 341. ISBN 0-415-16356-0.
- ↑ a b c d e f g h i Li-hua Ying: The A to Z of Modern Chinese Literature. Lanham: The Scarecrow Press, 2010, s. 207. ISBN 978-0-8108-7614-9.
- ↑ a b c d e f g h i China. A Historical and Cultural Dictionary. edited by Michael Dillon. Richmond: Curzon Press, 1998, s. 343. ISBN 0-7007-0439-6.
- ISNI: 0000000081435911, 0000000368500266
- VIAF: 64140863
- LCCN: n79117931
- GND: 118960814
- NDL: 00314115
- LIBRIS: nl025w0618qr38x
- BnF: 13076823b
- SUDOC: 034473106
- NLA: 36598168
- NKC: jn20000701953
- DBNL: yidu001
- NTA: 140529004
- BIBSYS: 97004937
- CALIS: n2004278906
- CiNii: DA02965868
- Open Library: OL557648A, OL5170600A
- PLWABN: 9810703859005606
- NUKAT: n2011211717
- J9U: 987007275428505171
- PTBNP: 1557436
- LNB: 000289131
- CONOR: 180543075
- KRNLK: KAC200203163
- LIH: LNB:CACH;=kc