Wiązar krokwiowy – Wikipedia, wolna encyklopedia

Wiązar krokwiowy – najprostszy wiązar o rozpiętości do 6 m. Składa się z dwóch krokwi opartych na belce wiązarowej (jak na rys.) lub ścianach budynku (na murłatach lub belkach oczepowych). Krokwie przenoszą siły (naprężenia) ściskające i zginające.

Elementy wiązara:

  1. belka wiązarowa (w niektórych konstrukcjach belka stropowa)
  2. krokiew

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]