Więzadło krzyżowo-guzowe – Wikipedia, wolna encyklopedia
Więzadło krzyżowo-guzowe (łac. ligamentum sacrotuberale) – w anatomii człowieka więzadło miednicy, rozpoczynające się wachlarzowatym przyczepem od bocznego brzegu kości krzyżowej i dwóch górnych kręgów guzicznych do tylnego górnego i dolnego kolca biodrowego. W górnej części zazwyczaj jest ściśle połączone z więzadłami krzyżowo-biodrowymi grzbietowymi. Jego włókna ciągną się ku dołowi, do przodu oraz bocznie, by przyczepić się do brzegu przyśrodkowego guza kulszowego. Na powierzchni tylnej więzadła krzyżowo-guzowego przyczepia się mięsień pośladkowy wielki[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Adam Bochenek , Michał Reicher , Anatomia człowieka. Tom I. Anatomia ogólna. Kości, stawy i więzadła, mięśnie, wyd. XIII, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, s. 530–532, ISBN 978-83-200-4323-5 .