Wiaczesław Artiomow – Wikipedia, wolna encyklopedia

Wiaczesław Artiomow
	; Wiaczesław Artiomow, 1989
Imię i nazwisko	Wiaczesław Pietrowicz Artiomow
Data i miejsce urodzenia	29 czerwca 1940 ; Moskwa
Pochodzenie	rosyjskie
Gatunki	muzyka poważna, muzyka współczesna
Zawód	kompozytor
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Wiaczesław Pietrowicz Artiomow (ros. Вячесла́в Петро́вич Артёмов; ur. 29 czerwca 1940 w Moskwie^[1]^[2]^[3]) – kompozytor radziecki i rosyjski.

Życiorys

W latach 1958–1962 kształcił się w szkole przy Konserwatorium Moskiewskim u Aleksandra Pirumowa^[2], następnie od 1962 do 1968 roku studiował w konserwatorium kompozycję u Nikołaja Sidelnikowa i fortepian u Towija Łogodinskiego^[1]. W latach 1968–1977 pracował jako lektor w moskiewskim wydawnictwie Muzyka^[1]. W 1975 roku wspólnie z Sofiją Gubajduliną i Wiktorem Suslinem założył grupę Astrea, uprawiającą improwizację na rzadko używanych instrumentach ludowych^[1]^[2]. Wspólnie z Alfredem Schnittkem napisał muzykę do filmu Elema Klimowa Pożegnanie (1983)^[3]. W 1990 roku przebywał jako kompozytor rezydent na University of Nevada^[3].

W 2010 roku odznaczony został Orderem Przyjaźni^[4].

Twórczość

Język muzyczny Artiomowa ukształtował się pod wpływem paryskiego okresu twórczości Siergieja Prokofjewa, awangardy zachodnioeuropejskiej i polskiej szkoły sonorystycznej, a także Edgara Varèse’a^[1]. Na rozwój indywidualnego stylu kompozytora wpływ miały zainteresowania rosyjską muzyką ludową, przejawiające się jednak nie w stosowaniu cytatów z folkloru, lecz w wykorzystywaniu modeli rozwijania toku rytmicznego i improwizatorskiej melodyce^[1].

Kompozycje

(na podstawie materiałów źródłowych^[1]^[2]^[3])

Utwory orkiestrowe

Koncert fortepianowy (1961)
Koncert skrzypcowy (1968)
Tempo constante na orkiestrę (1970)
Koncert na akordeon i orkiestrę (1971)
Symfonia elegii na 2 skrzypiec, 6 perkusji i smyczki (1977)
Put´ k Olimpu na orkiestrę (1978, 2. wersja 1984)
Tempo costante na 2 głosy recytujące i orkiestrę kameralną (1980)
Girlanda recytacji na 4 instrumenty dęte i orkiestrę smyczkową z harfą, czelestą i fortepianem (1982)
Tristia na trąbkę, fortepian i orkiestrę (1983)
In memoriam na skrzypce i orkiestrę (1984)
Diennica wossijajet na orkiestrę (1993)
Na porogie swietłogo mira na orkiestrę (2002)
Tichoje wiejanje na orkiestrę (2004)

Utwory kameralne

Kwartet smyczkowy (1960)
3 utwory na kwartet smyczkowy (1960)
Suita kameralna na kwintet dęty (1966)
2 sonaty klarnetowe (I 1966, II 1971)
Scene na klarnet, fortepian, skrzypce, kontrabas i perkusję (1970)
Wariacje na flet i fortepian (1974)
Capriccio for 1975 na saksofon sopranowy, saksofon barytonowy i wibrafon (1975)
Totem na 6 perkusji (1976)
Litania I na 4 saksofony (1977)
Sonata rozmyślań na 4 perkusje (1978)
Gwiezdny wiatr na flet, róg, dzwony, skrzypce i fortepian (1981)
Litania II na 4 flety (1981)
Litania III na organy (1984)
Hymns of Sudden Wafts na zespół kameralny (1985)
Recytacje I–X na różne instrumenty dęte solo (1975–1981)
Ave Atque Valle na perkusję solo (1997)
Litania IV na dzwon, dzwonki i kwartet smyczkowy (1999)

Utwory wokalno-instrumentalne

Concerto 13 na zespół instrumentalny i zespół wokalny (1967)
Zaklinania na sopran i perkusję (1981)
Sny księżycowego światła na mezzosopran, flet altowy, wiolonczelę i fortepian (1982)
Śpiewy żałobne na chór, organy, smyczki i perkusję ad libitum (1986)
Requiem na 4 głosy solowe, chór i orkiestrę (1988)
Ave Maria na sopran, chór i orkiestrę (1989)

Balety

Oczekiwanie (1984)
Sola Fide (1987)

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 1. Część biograficzna ab, suplement. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1998, s. 26. ISBN 83-224-0492-1.
↑ ^a ^b ^c ^d Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 1 Aalt–Cone. New York: Schirmer Books, 2001, s. 126. ISBN 0-02-865526-5.
↑ ^a ^b ^c ^d Daniel Jaffé: Historical Dictionary of Russian Music. Lanham: Rowman & Littlefield, 2022, s. 51–52. ISBN 978-1-5381-3008-7.
↑ Указ Президента Российской Федерации от 29.06.2010 г. № 781 О награждении государственными наградами Российской Федерации. kremlin.ru. [dostęp 2023-06-14]. (ros.).

Linki zewnętrzne

Artiomow Wiaczesław P. w bazie Encyklopedia muzyki RMF Classic (pol.)
Wiaczesław Artiomow w bazie Animator.ru (ros.)

[encmuz-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 1. Część biograficzna ab, suplement. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1998, s. 26. ISBN 83-224-0492-1.

[baker-2] Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 1 Aalt–Cone. New York: Schirmer Books, 2001, s. 126. ISBN 0-02-865526-5.

[jaffe-3] Daniel Jaffé: Historical Dictionary of Russian Music. Lanham: Rowman & Littlefield, 2022, s. 51–52. ISBN 978-1-5381-3008-7.

[ukaz-4] Указ Президента Российской Федерации от 29.06.2010 г. № 781 О награждении государственными наградами Российской Федерации. kremlin.ru. [dostęp 2023-06-14]. (ros.).

[1]

[2]

[3]

[4]