Wideofon – Wikipedia, wolna encyklopedia
Wideofon (nazwa pełna: wideotelefon[1]) – aparat telefoniczny wyposażony w mały monitor ekranowy. W czasie prowadzenia rozmowy, rozmówcy widzą się nawzajem na monitorach znajdujących się przy aparatach telefonicznych. Urządzenie pozwala na wymianę informacji audio-wizualnych[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Wideotelefon. sjp.pwn.pl. [dostęp 2015-04-04].
- ↑ Wideofon. sjp.pwn.pl. [dostęp 2015-04-04].