Widlica (rodzaj wsi) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Widlica – typ wsi o zwartej zabudowie, skoncentrowanej wzdłuż 2-3 dróg rozwidlających się w kształcie litery Y, połączonych często krótką przecznicą. Występują często w północnej i zachodniej części Małopolski[1].
Przykłady
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Tomasz Czerwiński: Budownictwo ludowe w Polsce. Warszawa: Muza, 2008, s. 46, seria: Ocalić od zapomnienia. ISBN 978-83-7495-574-4.