Wielka Szatra – Wikipedia, wolna encyklopedia

Wielka Szatra (1377 m n.p.m.) – miejsce w Królowym Grzbiecie w polskich Tatrach Zachodnich^[1]. Nazwa jest ludowego pochodzenia. Dawniej mówiono po prostu Szatra lub Szatry. Nie jest to wierzchołek, lecz część grzbietu, która dla ludności dawniej miała jakieś znaczenie użytkowe bądź orientacyjne i nadano jej nazwę. Dawniej były to tereny pasterskie Hali Kopieniec^[2]. Obecnie ma znaczenie topograficzne. W północnym kierunku od Królowego Grzbietu odchodzi tutaj bardzo nieznaczna wypukłość opadająca do Przysłopu Olczyskiego (1250 m) i dalej przechodząca we wzniesienia Wielkiego Kopieńca i Małego Kopieńca. Kilkadziesiąt metrów dalej na północny wschód za Wielką Szatrą odgałęzia się na północ drugie boczne ramię, które stanowi wschodnie ograniczenie Dolinki Chłabowskiej^[3].

Wielka Szatra jest całkowicie zalesiona i nie prowadzą przez nią szlaki turystyczne. W jej rejonie znajduje się jednak kilka ścieżek. Od południowo-wschodniej strony jej strome (zwłaszcza w dolnej części) stoki tworzą orograficznie lewe obramowanie Doliny Suchej Wody^[4].