Wielkie Księstwo Oldenburga – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ten artykuł dotyczy historii Oldnburga w latach 1815–1918. Zobacz też: Oldenburg (ujednoznacznienie).
Wielkie Księstwo Oldenburga[1]
Großherzogtum Oldenburg[1]
1815–1918
Herb Flaga
Herb Flaga
Ustrój polityczny

monarchia

Stolica

Oldenburg

Data likwidacji

1918

Władca

Fryderyk August II

Powierzchnia

6427 km²

Populacja (1925)
• liczba ludności


545 172

• gęstość

85 os./km²

Język urzędowy

niemiecki

Mapa opisywanego kraju
Mapa Oldenburga wraz z dwoma eksklawami: Birkenfeld i Eutin w ramach Cesarstwa Niemieckiego (1871-1918).
Położenie na mapie świata
Mapa konturowa świata, u góry znajduje się punkt z opisem „Wielkie Księstwo Oldenburga”
53°08′38″N 8°12′50″E/53,143889 8,213889
Multimedia w Wikimedia Commons

Księstwo Oldenburga, formalnie od 1815, a faktycznie od 1829 Wielkie Księstwo Oldenburga (niem. Großherzogtum Oldenburg)[1] – historyczne państwo niemieckie powstałe w 1815 roku z ziem dawnego Księstwa Oldenburga (państwo Świętego Cesarstwa Rzymskiego) włączonego w 1810 roku do Cesarstwa Francuskiego. Księstwo składało się z trzech oddzielnych terytoriów – Oldenburga i dwóch eksklaw: Birkenfeld (wcielonej w 1937 do Prus w zamian za Wilhelmshaven) i Eutin.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

W 1815 państwo na kongresie wiedeńskim uzyskało status wielkiego księstwa i ziemie Birkenfeld oraz Eutin. Tytuł wielkiego księcia nie był używany przez władców aż do 1829 roku i państwo do tego czasu nazywane było księstwem. W 1815 roku Oldenburg wszedł w skład Związku Niemieckiego. W 1866 roku wszedł w skład Związku Północnoniemieckiego, a po zjednoczeniu Niemiec w 1871 roku stał się jednym z krajów Cesarstwa Niemieckiego.

W wyniku rewolucji listopadowej w 1918 i obaleniu monarchii państwo przekształcono w republikę, 11 listopada 1918 roku wielki książę Fryderyk August II abdykował i wyjechał do zamku w Rastede.

Po 1945 kraj włączono do Dolnej Saksonii. W styczniu 1975 mieszkańcy Oldenburga (873 tys. osób) wraz z mieszkańcami Schaumburg-Lippe opowiedzieli się za przekształceniem ich okręgów w landy RFN, czego jednak Bundestag nie zaakceptował, skłaniając się raczej ku redukcji liczby krajów z 10 do 5-6[2].

Wielcy książęta Oldenburga

[edytuj | edytuj kod]
 Osobny artykuł: Władcy Oldenburga.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c Do 1829 księstwo – Herzogtum Oldenburg.
  2. ↑ Edward Dylawerski: Bońskie ABC, Wyd. Iskry 1978.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Karl Georg Böse, Das Großherzogtum Oldenburg. Topographisch-statistische Beschreibung desselben, 1863 (wznowienie: Wenner, Osnabrück 1979)
  • Paluszyński Tomasz, Historia Niemiec i państw niemieckich. Zarys dziejów politycznych, Oficyna Wydawnicza Wyższej Szkoły Języków Obcych w Poznaniu, Poznań 2006
Państwa członkowie Związku Niemieckiego (1815–1866)
Cesarstwa
Królestwa
Elektoraty
Wielkie księstwa
Księstwa (Herzogtum)
Księstwa (Fürstentum)
Landgrafostwa
Wolne miasta

Mapa Związku Niemieckiego

  1. ↑ a b W części terytorium poza związkiem.
  2. ↑ Od 1863.
  3. ↑ a b Połączone z Księstwem Anhalt od 1863.
  4. ↑ Do 1847.
  5. ↑ Od 1839.
  6. ↑ Od 1864 pod okupacją związku.
  7. ↑ a b Od 1826.
  8. ↑ a b c Do 1826.
  9. ↑ a b Do 1850.
  10. ↑ Od 1817.
Państwa związkowe Związku Północnoniemieckiego (1867–1871)
Królestwa
Wielkie księstwa
Księstwa (Herzogtum)
Księstwa (Fürstentum)
Miasta-państwa

Mapa Związku Północnoniemieckiego

Państwa związkowe Cesarstwa Niemieckiego (1871–1918)
Królestwa
Wielkie Księstwa
Księstwa
Wolne Miasta
inne

Godło Cesarstwa Niemieckiego

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Wielkie_Księstwo_Oldenburga&oldid=73973742”