Wierzbownica okółkowa – Wikipedia, wolna encyklopedia

Wierzbownica okółkowa
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	różopodobne
Rząd	mirtowce
Rodzina	wiesiołkowate
Rodzaj	wierzbownica
Gatunek	wierzbownica okółkowa
	Nazwa systematyczna
	Epilobium alpestre (Jacq.) Krock; Fl. Siles. 1: 605 1787
Synonimy
	Epilobium montanum var. alpestre Jacq.; Epilobium roseum DC.; Epilobium trigonum Schrank;
	Epilobium montanum var. alpestre Jacq.; Epilobium roseum DC.; Epilobium trigonum Schrank;
	Multimedia w Wikimedia Commons

Wierzbownica okółkowa (Epilobium alpestre (Jacq.) Krock.) – gatunek rośliny należący do rodziny wiesiołkowatych.

Rozmieszczenie geograficzne

W Europie występuje na większej części kontynentu (brak jej na Półwyspie Skandynawskim, na Wyspach Brytyjskich, Islandii, w Portugalii, Grecji, Austrii, Białorusi)^[4]. W Polsce występuje tylko w Sudetach i w Karpatach^[5].

Morfologia

Łodyga: Wzniesiona, pojedyncza i zazwyczaj nie rozgałęziająca się, o wysokości 30–90 cm. Od kątów liści zbiegają po niej 2–4 linie. W dolnej części jest naga, górą przylegająco owłosiona. Roślina wytwarza pod ziemią mięsiste rozłogi pokryte łuskowatymi liśćmi. Również nasada łodygi pokryta jest łuseczkowatymi liśćmi^[5].

Liście: W środkowej części łodygi liście zebrane w okółki po 2–4, najczęściej po 3. W górnej części łodygi ulistnienie naprzeciwległe. Liście mają szeroką nasadę, od której równomiernie zwężają się do spiczastego końca, czasami mają jajowatoeliptyczny kształt. Brzegi blaszki liściowej ostro ząbkowane.

Kwiaty: Różowofioletowe o długości 8,5–15 mm, Mają 4 wcięte płatki korony, 4 działki kielicha, kilka pręcików i 1 słupek o pałeczkowatym znamieniu. Znamię to jest krótsze od szyjki, niepodzielone, co odróżnia ten gatunek od podobnej wierzbownicy białoróżowej, która ma znamię też pałeczkowate, ale na wierzchołku podzielone. Pączki kwiatowe zaostrzone^[5].
Owoc: Nasiona brodawkowane.

Biologia i ekologia

Bylina. Kwitnie od lipca do sierpnia. Występuje w górach, od regla dolnego po piętro alpejskie, głównie w źródliskach, ziołoroślach i na wilgotnych miejscach^[5].

Zmienność

Tworzy mieszańce z w. błotną (E. palustre). wierzbownicą górską (E. Montanum), w. mokrzycową (Epilobium alsinifolium). w. rózgowatą, (E. obscurum)^[5].

Przypisy

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-01-14] (ang.).
↑ ^a ^b The Plant List. [dostęp 2012-05-28].
↑ Epilobium alpestre. [dostęp 2012-07-03].
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).

[apweb-2] Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-01-14] (ang.).

[TPL-3] The Plant List. [dostęp 2012-05-28].

[4] Epilobium alpestre. [dostęp 2012-07-03].

[Szafer-5] Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]