Wikariusz generalny Rzymu – Wikipedia, wolna encyklopedia
Herb obecnego wikariusza | |
Stanowisko | |
Państwo | |
---|---|
Data utworzenia | 1106/1107 |
Pierwszy wikariusz generalny | |
Długość kadencji | do odwołania, emerytury lub śmierci |
Obecny wikariusz generalny | |
Siedziba | Piazza di San Giovanni in Laterano 6, 00–184 Rzym |
Strona internetowa |
Wikariusz generalny Rzymu – oficjalnie Wikariusz Generalny Jego Świątobliwości dla diecezji Rzymu. Duchowny, powoływany przez papieża, którego obowiązkiem jest realizacja bieżących zadań biskupa diecezji rzymskiej. Urząd pełni zwyczajowo kardynał, któremu przysługuje tytuł: „Kardynał wikariusz”. W wypadku gdy urząd pełni osoba spoza Kolegium Kardynalskiego, duchowny tytułowany jest „Prowikariuszem”. Wikariusz kieruje Wikariatem Generalnym dla diecezji Rzymskiej. W pracy pomagają mu: wiceregent oraz biskupi pomocniczy Rzymu. Wikariusz generalny Rzymu od 1966 jest z urzędu administratorem apostolskim suburbikarnej diecezji Ostii – której administracja jest scalona z wikariatem rzymskim. Natomiast od 7 listopada 1970[1], wikariusz Rzymu jest połączony z funkcją archiprezbitera bazyliki św. Jana na Lateranie.
Pierwsze wzmianki o osobie zarządzającej w imieniu papieża diecezją rzymską pochodzą z 1106/1107[2]. Aż do 1260 wikariusze byli powoływani spośród kardynałów, z tym, że zawsze były to nominacje doraźne, związane z nieobecnością papieża w Rzymie. Pierwszym wikariuszem wybranym spośród biskupów był dominikanin Thomas Fusconi de Berta. Zwyczaj ten kontynuowano do konsystorza 29 listopada 1558, kiedy to Paweł IV zarządził, że kolejni wikariusze powoływani będą spośród kardynałów ze święceniami biskupimi. W tym czasie wikariusze diecezji rzymskiej powoływani byli już rutynowo, jako pomocnicy papieża w sprawowaniu posługi duszpasterskiej na terenie jego diecezji, a nie jedynie tymczasowi zastępcy, na czas jego nieobecności.
W momencie śmierci papieża tradycyjnie to kardynał wikariusz ogłasza tę wiadomość; chociaż o śmierci Jana Pawła II zawiadomił abp Leonardo Sandri – Substytut ds. Ogólnych Sekretariatu Stanu[3]. Gdy dochodzi do sede vacante, kardynał wikariusz zachowuje swój urząd[4][5].
Od 6 października 2024 funkcję wikariusza generalnego dla diecezji Rzymskiej pełni abp Baldassarre Reina[6], natomiast emerytowanymi wikariuszami Rzymu są kardynałowie Camillo Ruini i Agostino Vallini.
Wikariusze generalni
[edytuj | edytuj kod]Wikariusze przed 1558
[edytuj | edytuj kod]- Giovanni Marsicano (1106/1107)
- Pietro Senex (1115, 1117–1120)
- Corrado Demetri (1130–1137, 1145, 1147–1149, 1150–1152)
- późniejszy papież Anastazy IV
- Gregorio Centu (1160)
- Juliusz (1161–1164)
- Giovanni da Sutri (1164–1165, 1177)
- Walter (1167–1168)
- Gerardo (1184–1188)
- Ottaviano di Paoli (1198)
- Pietro Gallocia (1206)
- Pietro Sasso (1217)
- Romano Bonaventura (1236)
- Giacomo Pecoraria (1238)
- Stefano Conti (1245–1251)
- Riccardo Annibaldi (1252)
- Tommaso Fusconi di Berta (1260)
- Giovanni Colonna (1262)
- biskup Nikozji
- Tommaso da Lentini (1264)
- Aldobrandino Cavalcanti (1272)
- Latino Malabranca Orsini (1279)
- Bartolomeo di Grosseto (1288)
- Giovanni di Iesi (1290, 1295)
- biskup Iesi
- Salvo di Recanati (1291)
- Lamberto di Veglia (1296)
- biskup Veglia
- Alemanno di Tiro e Oristano (1299)
- Ranuccio di Cagliari (1301)
- Niccolò Alberti (1302)
- Giovanni di Osimo (1303)
- Giacomo di Sutri (1303)
- Guittone Farnese (1307)
- Isnardo Tacconi (1309)
- biskup Tebe
- Ruggero da Casole (1313)
- Giovanni di Nepi (1317)
- Andrea di Terracina (1322, 1325)
- Angelo Tignosi (1324, 1325)
- Giovanni Pagnotta (1334, 1335)
- Nicola Zucci (1341)
- Raimondo di Rieti (1343)
- Ponzio di Orvieto (1348, 1349)
- Giovanni di Orvieto (1361)
- Pietro Boerio (1365)
- Giacomo di Muti (1369)
- Luca Gentili Ridolfucci (1375)
- Stefano Palosi (1380)
- Gabriele Gabrieli (1383)
- Lorenzo Corvini (1389)
- Giovanni di San Paolo fuori le Mura (1392)
- Francesco Scaccani (1394, 1399)
- biskup Noli
- Paolo di Francesco di Roma (1405, 1407)
- Francesco di San Martino (1411)
- Giacomo Isolani (1414–1418)
- Sante di Tivoli (1420, 1421, 1424)
- Nicola Lazzaro di Guinigi (1427)
- Daniele Gari Scotti (1431)
- Gasparre di Diano (1431)
- arcybiskup Conzy
- Stefano di Volterra (1434)
- Genesio di Cagli (1435)
- Andrea di Osimo (1437)
- Giosuè Mormile (1441)
- Onofrio Francesco (1444)
- Roberto Cavalcanti (1447, 1448)
- Berardo Eroli (1449)
- Francesco de Lignamine (1458, 1459)
- Giovanni Neroni (1461, 1462)
- Dominico Dominici (1464)
- Nicola Trevisano (1479, 1487)
- biskup Cenedy
- Leonardo di Albenga (1485)
- Giacomo Botta (1486, 1489)
- Jaime Serra i Cau (1492, 1494)
- Pietro Gamboa (1501)
- Pietro Accolti (1505)
- Domenico Giacobazzi (1511)
- Andrea Giacobazzi (1520)
- kanonik watykański
- Paolo Capizucchi (1521)
- kanonik watykański
- Bartolomeo Guidiccioni (1539)
- kleryk z Lukki
- Pomponio Cecci (1540)
- Filippo Archinto (1542)
- Ludovico Beccadelli (1554)
- Pietro di Lucera (1555)
- Virgilio Rosario (1555)
Kardynałowie wikariusze (od 1558)
[edytuj | edytuj kod]- 1558–1559: kard. Virgilio Rosario
- 1560–1587: kard. Giacomo Savelli
- 1588–1603: kard. Girolamo Rusticucci
- 1603–1605: kard. Camillo Borghese
- późniejszy papież Paweł V
- 1605–1610: kard. Girolamo Pamphili
- 1610–1629: kard. Giovanni Garzia Millini
- 1629–1671: kard. Marzio Ginetti
- 1671: kard. Paluzzo Paluzzi Altieri degli Albertoni
- 1671–1714: kard. Gaspare Carpegna
- 1715–1717: kard. Niccolò Caracciolo
- pro-wikariusz
- 1717–1721: kard. Giandomenico Paracciani
- 1721–1726: kard. Fabrizio Paolucci
- 1726–1732: kard. Prospero Marefoschi
- 1732–1759: kard. Giovanni Guadagni OCD
- 1759–1762: kard. Antonio Erba-Odescalchi
- 1762–1793: kard. Marcantonio Colonna
- 1793–1795: kard. Andrea Corsini
- 1795–1818: kard. Giulio Maria della Somaglia
- 1818–1820: kard. Lorenzo Litta
- 1820–1823: kard. Annibale della Genga
- późniejszy papież Leon XII
- 1824–1834: kard. Giacinto Placido Zurla
- 1834–1838: kard. Carlo Odescalchi
- 1838–1841: kard. Giuseppe della Porta Rodiani
- 1841–1876: kard. Costantino Patrizi Naro
- 1876–1884: kard. Raffaele Monaco La Valletta
- 1884–1899: kard. Lucido Maria Parocchi
- 1899–1900: kard. Domenico Jacobini
- 1900–1913: kard. Pietro Respighi
- 1913–1931: kard. Basilio Pompilj
- 1931–1951: kard. Francesco Marchetti Selvaggiani
- 1951–1965: kard. Clemente Micara
- 1965–1968: kard. Luigi Traglia
- 1968–1972: kard. Angelo Dell’Acqua
- 1973–1991: kard. Ugo Poletti
- 1991–2008: kard. Camillo Ruini
- 2008–2017: kard. Agostino Vallini
- 2017–2024: kard. Angelo De Donatis
- od 2024: abp Baldassarre Reina (kardynał nominat)[7]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Kard. Angelo Dell’Acqua jako pierwszy połączył funkcje Wikariusza Generalnego Rzymu i Archiprezbitera Bazyliki św. Jana na Lateranie. catholic-hierarchy.org, 2020-04-13. [dostęp 2020-05-25]. (ang.).
- ↑ Zob. Hüls, Rudolf: Kardinäle, Klerus und Kirchen Roms: 1049–1130. Bibliothek des Deutschen Historischen Instituts in Rom. Max Niemeyer Verlag. Tybinga 1977, s. 141. ISBN 978-3-484-80071-7
- ↑ Annuncio della morte di Papa Giovanni Paolo II [online] .
- ↑ Annuario Pontificio 2012, p. 1377 Jan Paweł II: Universi Dominici gregis. 1996.
- ↑ Tomasz Strzałkowski. Wybór Biskupa Rzymskiego w świetle konstytucji apostolskiej. „Prawo, Administracja, Kościół”, 4(28)/2006. Wydział Prawa, Prawa Kanonicznego i Administracji KUL. [dostęp 2013-03-06]. (pol.).
- ↑ Annuncio di Concistoro l’8 dicembre per la creazione di nuovi Cardinali (S.E. Mons. Baldassare Reina, da oggi Vicario Generale per la Diocesi di Roma). press.vatican.va. [dostęp 2024-10-06]. (wł.).
- ↑ Papież mianował dziś 21 nowych kardynałów. Vatican News. [dostęp 2024-10-06]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (pol.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Kardynał wikariusz w Encyklopedii Katolickiej
- Ambrogio Brambilla: Origine ed evoluzione dell'Ufficio del cardinale vicario di Roma fino all'anno 1558, Studi Barnabiti, 22 (2005), s. 197-345
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Strona Państwa Watykańskiego. [dostęp 2024-01-01]. (wł.).
- Diecezja rzymska w bazie gcatholic.org [dostęp 2024-10-06] (ang.).