Wiktorija Tkaczuk – Wikipedia, wolna encyklopedia
Wiktorija Tkaczuk (2021) | ||||||||||
Pełne imię i nazwisko | Wiktorija Wiktoriwna Tkaczuk | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | ||||||||||
Wzrost | 178 cm[2] | |||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||
|
Wiktorija Wiktoriwna Tkaczuk (ukr. Вікторія Вікторівна Ткачук; ur. 8 listopada 1994 w Pliszczynie) – ukraińska lekkoatletka specjalizująca się w biegu na 400 metrów oraz na 400 metrów przez płotki.
Srebrna medalistka mistrzostw Europy w biegu na 400 metrów przez płotki (2022). Dwukrotna uczestniczka igrzysk olimpijskich (2016, 2020), w Tokio awansowała do finału biegu na 400 metrów przez płotki, w którym zajęła 6. miejsce. Reprezentowała Ukrainę w mistrzostwach świata, mistrzostwach Europy, halowych mistrzostwach Europy oraz drużynowych mistrzostwach Europy. W 2012 roku zajęła 4. miejsce mistrzostw świata juniorów w biegu sztafetowym 4 × 400 m.
Multimedalistka mistrzostw Ukrainy oraz halowych mistrzostw Ukrainy.
Rezultaty[edytuj | edytuj kod]
Rok | Impreza | Miejsce | Konkurencja | Pozycja | Wynik |
---|---|---|---|---|---|
2012 | Mistrzostwa świata juniorów | Barcelona | bieg na 400 m | półfinał | 55,02 |
sztafeta 4 × 400 m | 4. miejsce | 3:37,02 | |||
2013 | Mistrzostwa Europy juniorów | Rieti | bieg na 400 m | eliminacje | 55,35 |
2015 | Superliga drużynowych mistrzostw Europy | Czeboksary | bieg na 400 m | 7. miejsce | 53,46 |
sztafeta 4 × 400 m | 3. miejsce | 3:29,79 | |||
Młodzieżowe mistrzostwa Europy | Tallinn | bieg na 400 m przez płotki | półfinał | 57,30 | |
sztafeta 4 × 400 m | 5. miejsce | 3:32,86 | |||
Mistrzostwa świata | Pekin | bieg na 400 m przez płotki | eliminacje | 57,38 | |
2016 | Mistrzostwa Europy | Amsterdam | bieg na 400 m przez płotki | półfinał | 56,17 |
Igrzyska olimpijskie | Rio de Janeiro | bieg na 400 m przez płotki | półfinał | 56,87 | |
2017 | Mistrzostwa świata | Londyn | bieg na 400 m przez płotki | eliminacje | 57,05 |
2018 | Mistrzostwa Europy | Berlin | bieg na 400 m przez płotki | 7. miejsce | 56,15 |
2020 | Mistrzostwa krajów bałkańskich | Kluż-Napoka | bieg na 400 m przez płotki | 1. miejsce | 55,58 |
sztafeta 4 × 400 m | 1. miejsce | 3:34,21 | |||
2021 | Halowe mistrzostwa krajów bałkańskich | Stambuł | sztafeta 4 × 400 m | 1. miejsce | 3:38,16 |
Halowe mistrzostwa Europy | Toruń | sztafeta 4 × 400 m | 5. miejsce | 3:30,38 | |
Igrzyska olimpijskie | Tokio | bieg na 400 m przez płotki | 6. miejsce | 53,79 | |
sztafeta 4 × 400 m | eliminacje | 3:24,50 | |||
2022 | Mistrzostwa świata | Eugene | bieg na 400 m przez płotki | półfinał | 54,24 |
sztafeta 4 × 400 m | eliminacje | 3:29,25 | |||
Mistrzostwa Europy | Monachium | bieg na 400 m przez płotki | 2. miejsce | 54,30 | |
2023 | II dywizja drużynowych mistrzostw Europy[3] | Chorzów | bieg na 400 m przez płotki | 1. miejsce | 55,87 |
Mistrzostwa świata | Budapeszt | bieg na 400 m przez płotki | półfinał | 55,43 |
Rekordy życiowe[edytuj | edytuj kod]
- bieg na 400 metrów (stadion) – 51,85 (15 sierpnia 2020, Łuck)
- bieg na 400 metrów (hala) – 52,39 (2 lutego 2023, Ostrawa)
- bieg na 400 metrów przez płotki – 53,76 (9 września 2021, Zurych)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Олімпійські надії Донеччини – 2016: Вікторія Ткачук. dn.gov.ua. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-03-09)]. (ukr.).
- ↑ Viktoriya Tkachuk. olympedia.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-02-28)]. (ang.).
- ↑ Zawody były częścią igrzysk europejskich.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Profil zawodniczki na stronie World Athletics (ang.) [dostęp 25 sierpnia 2022].
- Viktoriya Tkachuk, [w:] tilastopaja.info [dostęp 2022-08-25] (ang.).