French
DeutschWilhelm Binder – Wikipedia, wolna encyklopedia
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| poseł do Sejmu Krajowego Galicji kadencja VII | |
| Okres | |
| Przynależność polityczna | konserwatyści – stańczycy |
| poseł do austriackiej Rady Państwa kadencja IX i X | |
| Okres | od 4 grudnia 1899 |
| Przynależność polityczna | konserwatyści – stańczycy |
| sędzia Trybunału Administracyjnego w Wiedniu | |
| Okres | |
| sędzia Sądu Najwyższego II RP | |
| Okres | |
| sędzia Najwyższego Trybunału Administracyjnego II RP | |
| Okres | |
Wilhelm Binder (ur. 9 września 1853 we Lwowie, zm. 27 maja 1928 w Krakowie) – polski prawnik, sędzia i adwokat, polityk konserwatywny, poseł do Sejmu Krajowego Galicji i austriackiej Rady Państwa.
Syn powiatowego komisarza skarbowego Franciszka. Ukończył gimnazjum w Przemyślu (1872) studiował na wydziałach prawa uniw. w Krakowie (1872-1874) i Lwowie (1874-1875), na tym ostatnim otrzymał tytuł doktora praw (1878)[1].
W latach 1880–1896 był radcą prawnym austro-węgierskich banków i adwokatem w Wiedniu. Dyrektor Galicyjskiego Banku Handlowo-Przemysłowego w Krakowie (1896-1899)[1]. Następnie prowadził kancelarie adwokackie od 1899 w Krakowie na ul. św. Anny 12, potem na ul. Straszewskiego 21 i od 1900 w Wiedniu na ul. Kohlmarkt 20[2]. W 1906 reprezentował OO. Zmartwychwstańców przy przejęciu przez nich polskiego kościoła św. Józefa na Kahlenbergu w Wiedniu[3]. W latach 1908–1918 radca sądowy w wiedeńskim Trybunale Administracyjnym[4].
Z przekonań politycznych konserwatysta, związany z krakowskimi stańczykami. Poseł do galicyjskiego Sejmu Krajowego VII kadencji (28 lutego 1898 – 9 lipca 1901), mandat otrzymał w wyniku rezygnacji Jana Rosnera i przeprowadzenia wyborów uzupełniających w kurii III (miejskiej) w okręgu wyborczym nr 9 (Biała)[5]. Poseł do austriackiej Rady Państwa IX kadencji (4 grudnia 1899 – 7 września 1900) i X kadencji (31 stycznia 1901 – 30 stycznia 1907), wybierany w kurii II (miejskiej) w okręgu wyborczym nr 3 (Biała-Nowy Sącz–Wieliczka). Pierwszy raz wszedł do austriackiego parlamentu w wyniku wyborów uzupełniających w wyniku rezygnacji z mandatu Stanisława Madeyskiego, który został powołany do Izby Panów[6]. Należał do grupy posłów konserwatywnych – stańczyków w Kole Polskim w Wiedniu[1].
W niepodległej Polsce w latach 1919-1922 sędzia Sądu Najwyższego[7], następnie od 1922- sędzia Najwyższego Trybunału Administracyjnego i przewodniczący jego wydziału D w Warszawie[8], W tym okresie opracował Ustawa o Najwyższym Trybunale Administracyjnym (z dnia 3 sierpnia 1922, poz. 600) z uwzględnieniem zmian wprowadzonych nowelą z dnia 25 marca 1926, poz. 437 Dz. U. i pokrewne ustawy. Warszawa 1926, Delegat rządowy w kuratorii Fundacji Barona Hirsza dla założenia szkół powszechnych i rękodzielniczych w Galicji i Bukowinie (1923)[9]. Od 1927 był adwokatem w Krakowie[10]. Członek oddziału krakowskiego Związku Adwokatów Polskich[11].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Parlament Österreich Republik, Franz Adlgasser, Kurzbiografie Binder, Wilhelm Dr. iur. – Parlamentarier 1848-1918 online [29.09.2019]
- ↑ Rocznik 1. Krakowska Księga Adresowa, Kraków 1906, s. 45
- ↑ Przed stu laty w Krakowie, "Dziennik Polski" z 2 maja 2006, online [29.09.2019]
- ↑ Polska kancelaria adwokacka w Wiedniu, "Mieszczanin' nr 9 z 1 maja 1908, s, 7
- ↑ Stanisław Grodziski: Sejm Krajowy Galicyjski 1861-1914. Warszawa 1993. ISBN 83-7059-052-7.
- ↑ Józef Buszko, Polacy w parlamencie wiedeńskim – 1848-1918, Warszawa 1996, s. 408, 416.
- ↑ Dorota Malec, Pierwsze nominacje sędziowskie w Najwyższym Trybunale Administracyjnym, "Studia z dziejów Państwa i Prawa Polskiego", t. 5, 2000, s. 228
- ↑ Kalendarz Prawniczy na rok 1925, pod red. Jana Fidlera, Warszawa 1925, s. 201; Najwyższy Trybunał Administracyjny (1922-1939). Rozważania z dziejów sądownictwa administracyjnego w Polsce, strona Najwyższego Trybunału Konstytucyjnego online [29.09.2019]
- ↑ Fundacja barona Hirscha, "Naprzód" nr 284 z 12 grudnia 1923, s. 5 online [29.09.2019]
- ↑ Adwokatura – obwieszczenie, "Dziennik Urzędowy Ministerstwa Sprawiedliwości" nr 15, z 5 sierpnia 1928, s. 294
- ↑ Spis członków Związku Adwokatów Polskich (wedle stanu z 1 lipca 1928 r. porządkiem alfabetycznym Oddziałów, miejscowości w Oddziałach i nazwisk członków, s. 1 w: "Czasopismo Adwokatów Polskich" nr 11-12, listopad-grudzień 1928, online [29.09.2019]