Wilhelmstraße – Wikipedia, wolna encyklopedia

ulica Wilhelmstraße
Mitte, Kreuzberg
Ilustracja
Widok ulicy Wilhelmstraße w kierunku południowym
Państwo

 Niemcy

Miejscowość

Berlin

Długość

2,4 km

Położenie na mapie Niemiec
Mapa konturowa Niemiec, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „ulica Wilhelmstraße”
Położenie na mapie Berlina
Mapa konturowa Berlina, w centrum znajduje się punkt z opisem „ulica Wilhelmstraße”
Ziemia52°30′00,0″N 13°23′00,0″E/52,500000 13,383333
Wilhelmstraße z widokiem na Kancelarię Rzeszy (nr 77) i na Urząd Spraw Zagranicznych (76), sierpień 1934
Ambasada Brytyjska (70/71)
Wilhelmstraße (odcinek północny)
Pałac Prezydentów Rzeszy (73)
Federalne Ministerstwo Finansów (97)
Centrala SPD (140)

Wilhelmstraßeulica, ważna arteria komunikacyjna centralnych dzielnic BerlinaMitte i Kreuzbergu, dług. 2,4 km. Do 1945 przy ulicy miały swoją siedzibę różnego rodzaju instytucje rządowe, najpierw Królestwa Prus, później zjednoczonej Rzeszy Niemieckiej, Niemieckiej Republiki Demokratycznej, obecnie Republiki Federalnej Niemiec.

do 1945 roku

[edytuj | edytuj kod]

Zachowano ówczesną numerację domów.

po 1945 roku

[edytuj | edytuj kod]

W trakcie działań wojennych zburzono prawie wszystkie obiekty tej ulicy. W prawie nienaruszonym stanie zachował się jedynie kompleks budynków byłego Ministerstwa Lotnictwa Rzeszy (Reichsluftfahrtministerium) przy Wilhelmstraße 97, któremu powierzano rolę siedzib szeregu najważniejszych instytucji Radzieckiej Strefy Okupacyjnej w Niemczech i NRD, m.in.:

W latach 1974–1976 wzniesiono tu gmach Ministerstwa Spraw Zagranicznych NRD, przebudowany w latach 2008−2012 na potrzeby Bundestagu[2].

po 1990 roku

[edytuj | edytuj kod]
  • Federalne Ministerstwo Pracy i Spraw Socjalnych (Bundesministerium für Arbeit und Soziales) (nr. 49),
  • Ambasada Brytyjska (Britische Botschaft) (70/71),
  • Federalne Ministerstwo Finansów (Bundesfinanzministerium) (97),
  • Federalne Ministerstwo Żywności, Rolnictwa i Ochrony Konsumentów (Bundesministerium für Ernährung, Landwirtschaft und Verbraucherschutz) (54); wcześniej Tajny Gabinet Cywilny (Geheimes Zivilkabinett) przy 64,
  • Ambasada Czech (Botschaft der Tschechischen Republik) (44),
  • Willy-Brandt-Haus – Centrala Federalna Socjaldemokratycznej Partii Niemiec (Bundeszentrale der Sozialdemokratische Partei Deutschlands) (140),
  • wystawa pt „Topografia Terroru” (Topographie des Terrors) (8),
  • stołeczne studio I kanału niemieckiej TV ARD (ARD-Hauptstadtstudio) (67a).

Nazwa ulicy była często stosowana jako metonim niemieckiej administracji rządowej, niejednokrotnie też używana przy określeniu niemieckiego Ministerstwa Spraw Zagranicznych.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Ministerstwo Finansów (Ministerium der Finanzen), Ministerstwo Maszyn Ogólnych, Rolniczych i Sprzętu Transportowego (Ministerium für Allgemeinen Maschinen-, Landmaschinen- und Fahrzeugbau), Ministerstwo Przemysłu Terenowego i Spożywczego (Ministerium für Bezirksgeleitete Industrie und Lebensmittelindustrie), Ministerstwo Przemysłu Chemicznego (Ministerium für Chemische Industrie), Ministerstwo Przemysłu Szklarskiego i Ceramicznego (Ministerium für Glas und Keramik), Ministerstwo Przemysłu Lekkiego (Ministerium für Leichtindustrie), Ministerstwo Gospodarki Materiałowej (Ministerium für Materialwirtschaft), Ministerstwo Przemysłu Maszyn Ciężkich i Urządzeń (Ministerium für Schwermaschinen und Anlagenbau), Ministerstwo Przemysłu Maszyn Skrawających i Maszyn dla Przemysłu (Ministerium für Werkzeug- und Verarbeitungsmaschinenbau).
  2. Kathrin Gerlof, Andreas Kaernbach, Carl-Christian Kaiser, Gregor Mayntz, Sönke Petersen, Georgia Rauer, Zwiedzamy Bundestag. Architektura, sztuka i funkcje gmachów Parlamentu w zarysie (pol.), Deutscher Bundestag, 2014, s. 138

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]