Wina słoweńskie – Wikipedia, wolna encyklopedia

Wina słoweńskie są produkowane w nadmorskiej i wschodniej części Słowenii. Winnice zajmują ok. 25 tys. ha.

Historia

Słowenia była znaczącym producentem wina, gdy wchodziła w skład Austro-Węgier. Od tego czasu do początku XXI wieku areał upraw spadł o połowę, do ok. 25 000 ha^[1]. W latach 70. XX wieku dużą popularnością cieszyło się masowo produkowane wino marki Lutomer Laski Rizling z owoców welschriesling^[2]. Słoweńcy skupiają się na produkcji win odmianowych z pomocą konsultantów z sąsiednich krajów^[2].

Winnice

Znakomita większość winnic jest w rękach prywatnych^[1]. Udział spółdzielni w produkcji jest niewielki^[1].

Słowenia jest podzielona na trzy główne regiony uprawy winorośli: największe Podrawie oraz Primorska i Posawie, które dzielą się na 14 obszarów^[1]^[3].

Podravje leży nad Drawą, w północno-wschodniej części kraju^[1]. Krajobraz jest górzysty^[1]. Na terenie regionu, w Mariborze rośnie owocujący krzew z XVII wieku – stara trta^[1], który został wpisany do Księgi rekordów Guinnessa. Na terenie Podravja znajdują się następujące obszary winiarskie: Prekmurje, Radgonsko-Kapelske, Ljutomersko-Ormoški, Srednje Slovenske gorice, Mariborski, Haloze i Šmarje-Virštanj^[1].

Primorska to region w zachodniej części kraju, wzdłuż Adriatyku i granicy włoskiej, po drugiej stronie apelacji Carso i Collio w regionie Friuli^[1]. Prym wiedzie odmiana ribolla gialla, odmiany bordoskie i refosco^[3]. Primorska jest podzielona na obszary: Gorišska Brda, Vipavska dolina, Kras i Koper^[1].

Posavje leży na południowym wschodzie kraju, nad Sawą^[1]. Jest regionem winiarskim Słowenii z najlżejszymi winami, często w stylu francuskim^[3]. W skład Posawia wchodzą: Bela krajina, Bizeljsko-Sremič i Dolenjska^[1].

Odmiany winorośli

W Słowenii przeważają, zwłaszcza w regionie Podravje, szczepy winorośli o jasnej skórce, m.in. welschriesling (laški rizling, graševina), sauvignon blanc, chardonnay, furmint (sipon), riesling (renski rizling) i inne^[1]. Regionalne odmiany na białe wino to rebula, pinela, bouvier (ranina) i zelen^[1]^[3].

Wśród ciemnych winogron spotyka się merlota, blaufränkisch (modra frankinja), cabernet sauvignon i pinot noir^[1]. Znaczenie mają również odmiany lokalne: refosk i žametovka^[1].

Ze Słowenii pochodzą odmiany: bouvier, klarnica, ranfol, vitovska grganja, žametovka i zelen^[4]

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o ^p Patrick Fiévez, Wolfgang Thomann: Europa Środkowa i Wschodnia. W: André Dominé: Wino. Wyd. 2. Ożarów Mazowiecki: Wydawnictwo Olesiejuk, 2009, s. 706–707. ISBN 978-83-7626-712-8. (pol.).
↑ ^a ^b Stuart Walton, Brian Glover: The Ultimate Encyclopedia of Wine, Beer, Spirits and Liqueurs. Hermes House, 1998, s. 123. ISBN 978-1840380859. (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d Hugh Johnson, Jancis Robinson: Wielki atlas świata win. Buchmann, 2008, s. 271. ISBN 978-83-7670-164-6. (pol.).
↑ Jancis Robinson, Julia Harding, José Vouillamoz: Wine Grapes. HarperCollinsPublishers, 2012, s. XXXV. ISBN 978-0-06-220636-7. (ang.).

[Domine2009s706-707-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o ^p Patrick Fiévez, Wolfgang Thomann: Europa Środkowa i Wschodnia. W: André Dominé: Wino. Wyd. 2. Ożarów Mazowiecki: Wydawnictwo Olesiejuk, 2009, s. 706–707. ISBN 978-83-7626-712-8. (pol.).

[WaltonGlover1998s123-2] Stuart Walton, Brian Glover: The Ultimate Encyclopedia of Wine, Beer, Spirits and Liqueurs. Hermes House, 1998, s. 123. ISBN 978-1840380859. (ang.).

[JohnsonRobinson2008s271-3] Hugh Johnson, Jancis Robinson: Wielki atlas świata win. Buchmann, 2008, s. 271. ISBN 978-83-7670-164-6. (pol.).

[RHV2012sXXXV-4] Jancis Robinson, Julia Harding, José Vouillamoz: Wine Grapes. HarperCollinsPublishers, 2012, s. XXXV. ISBN 978-0-06-220636-7. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]