Wołynianie – Wikipedia, wolna encyklopedia
Wołynianie – plemię słowiańskie zamieszkujące ziemie nad Bugiem i Styrem, którego przynależność do Słowian zachodnich lub wschodnich pozostaje w nauce przedmiotem dyskusji. Głównym grodem był Wołyń utożsamiany współcześnie z Gródkiem Nadbużańskim[1].
Wokół plemienia Wołynian w literaturze wśród historyków pojawiło się wiele licznych i sprzecznych hipotez odnośnie do jego związku z dwoma innymi nadbużańskimi plemionami: Dulebami i Bużanami. Niektórzy uczeni twierdzą, że Wołynianie, Dulebowie i Bużanie stanowili jedno plemię[2][3][4][5]. Inni historycy identyfikują Wołynian z Bużanami[6], a jeszcze inni Wołynian z Dulebami[7]. Rosyjski uczony – Aleksiej Szachmatow z kolei uważał, że wszystkie trzy powyższe plemiona żyły na tym samym obszarze, ale w różnych odstępach czasu[8], natomiast Gerard Labuda popierając teorię R. Jakimowicza, przedstawioną w książce Okres wczesnohistoryczny. Prehistoria ziem polskich, pisze że Wołynianie żyli obok Bużan, zaś Dulebów na tym terenie nigdy nie było[9].
Około 981 roku Włodzimierz I Wielki włączył terytoria Wołynian, zwane następnie Wołyniem, do Rusi Kijowskiej[10].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Andrzej Buko, Pomiędzy Polska a Rusią. Z nowszych badań archeologicznych nad wczesnym średniowieczem ziemi chełmskiej, [w:] Świat średniowiecza, Warszawa 2010, s. 107.
- ↑ Tadeusz Lehr-Spławiński, Początki Słowian, BSSUJ, 1946, s. 48.
- ↑ Leon Białkowski, Początki dziejowe Słowiańszczyzny wschodniej, RHKUL, t. I, 1949, s. 10.
- ↑ Dmitrij Lichaczow, Powiest wriemiennych let, t. II, 1950, s. 222.
- ↑ Mychajło Hruszewski. Istorija Ukrajiny-Rusy, t. I, 1904, s. 180, 181.
- ↑ Lubor Niederle, Najdawniejszy podział Słowian na szczepy, s. 29, 30.
- ↑ Jarosław Rudnycki, Nazwy „Hałaszyna” i „Wołyń”, III, 1952, s. 18, 28, 29.
- ↑ Aleksiej Szachmatow, K woprosu ob obrazowanii russkich narieczij i russkich narodnostiej, 1899, s. 19.
- ↑ Gerard Labuda, Okres „wspólnoty” słowiańskiej w świetle źródeł i tradycji historycznej, t. I, 1948, s. 205.
- ↑ Wołynianie, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2021-12-16] .