Wołodymyr Kyselow – Wikipedia, wolna encyklopedia
Data i miejsce urodzenia | 1 stycznia 1957 | |||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | 7 stycznia 2021 | |||||||||||||||||||||||||||
Wzrost | 185 cm | |||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||
Odznaczenia | ||||||||||||||||||||||||||||
Wołodymyr Wiktorowicz Kyselow, Władimir Wiktorowicz Kisielow (ukr. Володимир Вікторович Кисельов, ros. Владимир Викторович Киселёв; ur. 1 stycznia 1957 w Myskach w obwodzie kemerowskim, zm. 7 stycznia 2021 w Krzemieńczuku[1][2]) – ukraiński lekkoatleta startujący w barwach ZSRR, specjalista pchnięcia kulą, mistrz olimpijski z Moskwy.
Kariera
[edytuj | edytuj kod]Wychował się w Krzemieńczuku i tam ukończył szkołę podstawową oraz średnią[3]. Uprawianiem sportu zajął się w latach szkolnych. Na mistrzostwach Europy juniorów w 1975 w Atenach zdobył złoty medal w pchnięciu kulą[4]. Pierwszym międzynarodowym sukcesem w kategorii seniorów było zajęcie 3. miejsca na halowych mistrzostwach Europy w 1979 w Wiedniu[5].
Na igrzyskach olimpijskich w 1980 w Moskwie niespodziewanie zdobył złoty medal pokonując faworytów Aleksandra Barysznikowa z ZSRR i Udo Beyera z NRD. Prowadził od pierwszej kolejki pchnięciem na dystans 21,10 m, a w ostatniej próbie uzyskał wynik 21,35 m, poprawiając rekord olimpijski[1].
Później nie odnosił już takich sukcesów. Na halowych mistrzostwach Europy w 1982 w Mediolanie zajął 4. miejsce[6], a na mistrzostwach Europy w tym samym roku w Atenach był siódmy[7]. Nie mógł wystartować w igrzyskach olimpijskich w 1984 w Los Angeles z powodu bojkotu tej imprezy przez ZSRR. Na zawodach Przyjaźń-84 zajął 3. miejsce[8].
Był mistrzem ZSRR w 1982 i 1984 oraz wicemistrzem w 1979[9]. W 1985 zakończył wyczynowe uprawianie sportu i zajął się pracą trenerską. Mieszkał i pracował w Krzemieńczuku[3].
Rekord życiowy
[edytuj | edytuj kod]- pchnięcie kulą – 21,58 m (1984)[1]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Volodymyr Kyselov [online], olympedia.org [dostęp 2021-01-07] (ang.).
- ↑ Умер знаменитый украинский толкатель ядра, „Южная Правда”, 7 stycznia 2021 [dostęp 2021-01-08] (ros.).
- ↑ a b Жизнь и деятельность олимпийского чемпиона XXII игр 1980 года по толканию ядра. AUTOBIOGRAPHY [online] [dostęp 2021-01-08] [zarchiwizowane z adresu 2012-02-06] (ang.).
- ↑ European Junior Championships 1975 [online], wjah.co.uk [dostęp 2021-01-08] [zarchiwizowane z adresu 2013-10-31] (ang.).
- ↑ European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 457 [dostęp 2021-01-08] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
- ↑ European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 470 [dostęp 2021-01-08] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 564 [dostęp 2021-01-08] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ Olympic Boycott Games [online], GBRAthletics [dostęp 2021-01-08] (ang.).
- ↑ КИСЕЛЕВ Владимир Викторович (01.01.1957 – 07.01.2020), infosport.ru [dostęp 2021-01-08] (ros.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Wołodymyr Kyselow w bazie World Athletics (ang.).
- Volodymyr Kyselov [online], olympedia.org [dostęp 2021-01-07] (ang.).
- Жизнь и деятельность олимпийского чемпиона XXII игр 1980 года по толканию ядра. AUTOBIOGRAPHY [online] [dostęp 2021-01-08] [zarchiwizowane z adresu 2012-02-06] (ang.).