Wodziłki – Wikipedia, wolna encyklopedia

Wodziłki
wieś
Ilustracja
Molenna staroobrzędowców w Wodziłkach
Państwo

 Polska

Województwo

 podlaskie

Powiat

suwalski

Gmina

Jeleniewo

Liczba ludności (2011)

53[2][3]

Strefa numeracyjna

87

Kod pocztowy

16-404[4]

Tablice rejestracyjne

BSU

SIMC

0759498[5]

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Wodziłki”
Położenie na mapie województwa podlaskiego
Mapa konturowa województwa podlaskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Wodziłki”
Położenie na mapie powiatu suwalskiego
Mapa konturowa powiatu suwalskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Wodziłki”
Położenie na mapie gminy Jeleniewo
Mapa konturowa gminy Jeleniewo, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Wodziłki”
Ziemia54°14′20″N 22°50′20″E/54,238889 22,838889[1]

Wodziłkiwieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie suwalskim, w gminie Jeleniewo[5][6]. Leży w dolinie Szeszupy, na terenie Suwalskiego Parku Krajobrazowego.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa suwalskiego.

Wieś jest siedzibą jednej z 4 parafii Wschodniego Kościoła Staroobrzędowego.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Osada została założona w 1788 przez rosyjskich staroobrzędowców, uchodzących z Imperium Rosyjskiego przed prześladowaniami religijnymi. Oprócz Wodziłek, w tym rejonie osiedlili się w pobliskim Łopuchowie, a także w kilku miejscowościach w pobliżu Suwałk, Sejn i Augustowa. Należą oni do odłamu bezpopowców. Swoje świątynie nazywają molennami. Nabożeństwa prowadzi wybrany przez parafian nastawnik.

Obiekty zabytkowe

[edytuj | edytuj kod]
 Osobny artykuł: Molenna w Wodziłkach.

We wsi znajduje się drewniana molenna, zbudowana w 1921 z wieżą dobudowaną w 1928, nr rej.:414 z 2.09.1983[7]. Korzysta z niej ok. 10 rodzin tutejszych staroobrzędowców. Dawny obyczaj nakazywał im przed pójściem do molenny kąpać się. W pobliżu świątyni znajduje się czynna do dziś (stan na rok 2010), służąca do kąpieli bania. Budynek składa się z dwóch części: priedbannika, w którym zostawia się ubranie i pomieszczenia kąpielowego. Stoi tu kamienka – piec służący do nagrzewania łaźni.

We wsi zachowało się kilka budynków gospodarczych krytych strzechą.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 149447
  2. Wieś Wodziłki w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2021-11-11], liczba ludności na podstawie danych GUS.
  3. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1470 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  5. a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
  6. Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  7. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo podlaskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Grzegorz Rąkowski: Polska egzotyczna. Cz. 1. Pruszków: "Rewasz", 1999. ISBN 83-85557-63-6.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]