Województwo leszczyńskie – Wikipedia, wolna encyklopedia

Województwo leszczyńskie

— województwo —
1975–1998
Państwo	Polska
Data powstania	1 czerwca 1975
Data likwidacji	31 grudnia 1998
Siedziba wojewody i sejmiku	Leszno
Powierzchnia	4154 km²
Populacja (1998) • liczba ludności	399 500
• gęstość	96,2 os./km²
Tablice rejestracyjne	LE, LS, LN
Położenie na mapie Polski

Województwo leszczyńskie – województwo istniejące w latach 1975–1998 ze stolicą w Lesznie.

W latach 1973–1990 na terenie województwa leszczyńskiego występowało w sumie (nie jednocześnie) 37 gmin^[1][2]:

Gminy miejsko-wiejskie:
Bojanowo, Borek Wielkopolski, Gostyń, Góra, Jutrosin, Kobylin, Kościan, Krobia, Krzywiń, Miejska Górka, Osieczna, Pogorzela, Poniec, Rawicz, Rydzyna, Szlichtyngowa, Śmigiel, Wąsosz (do 1984 wiejska), Wschowa.

Gminy wiejskie:
Bucz, Czernina, Jemielno, Krzemieniewo, Lipno, Mochy, Niechlów, Pakosław, Pępowo, Piaski, Przyczyna Dolna, Przemęt, Racot, Sierakowo, Stare Bojanowo, Święciechowa, Wijewo, Włoszakowice

Województwo leszczyńskie zostało utworzone 1 czerwca 1975 roku. W momencie utworzenia składało się 19 miast i 34 gmin (53 jednostek administracyjnych), wyłączonych z trzech dawnych województw :

• z poznańskiego:
  • powiat miejski Leszno
  • powiat gostyński – (w całości, 10 z 10 jednostek)
  • powiat rawicki – (w całości, 9 z 9 jednostek)
  • powiat kościański – (9 z 14 jednostek)
  • powiat leszczyński – (w całości, 8 z 8 jednostek)
  • powiat krotoszyński – (4 z 12 jednostek)
  • powiat wolsztyński – (1 z 6 jednostek)
• z wrocławskiego:
  • powiat górowski – (w całości, 6 z 6 jednostek)
• z zielonogórskiego:
  • powiat wschowski – (5 z 8 jednostek)

15 stycznia 1976 roku zlikwidowano gminy: Czernina, Pakosław, Racot, Wijewo i Stare Bojanowo; gminy Bucz i Mochy połączono w gminę Przemęt, a siedzibę gmin Przyczyna Dolna i Sierakowo przeniesiono odpowiednio do Wschowy i Rawicza^[3]. Tak więc w dniu 15 stycznia 1976 roku województwo składało się z 47 jednostek – 19 miast i 28 gmin.

1 października 1982 roku reaktywowano gminy Pakosław i Wijewo^[4].

1 stycznia 1984 roku prawa miejskie odzyskał Wąsosz^[5].

W latach 1991–1992 większość jednoimiennych miast i gmin wiejskich połączono we wspólne gminy miejsko-wiejskie^[6]. Po tym manewrze województwo leszczyńskie było podzielone na 32 jednostki: 2 gminy miejskie (Leszno i Kościan), 18 gmin miejsko-wiejskich i 12 gmin wiejskich. Stan ten utrzymał się do końca 1998 roku.

• Urząd Rejonowy w Gostyniu dla gmin: Borek Wielkopolski, Gostyń, Krobia, Pępowo, Piaski, Pogorzela i Poniec
• Urząd Rejonowy w Górze dla gmin: Góra, Jemielno, Niechlów i Wąsosz
• Urząd Rejonowy w Kościanie dla gmin: Kościan, Krzywiń, Przemęt i Śmigiel oraz miasta Kościan
• Urząd Rejonowy w Lesznie dla gmin: Krzemieniewo, Lipno, Osieczna, Rydzyna, Szlichtyngowa, Święciechowa, Wijewo, Włoszakowice i Wschowa oraz miasta Leszno
• Urząd Rejonowy w Rawiczu dla gmin: Bojanowo, Jutrosin, Kobylin, Miejska Górka, Pakosław i Rawicz

Z dniem 1 stycznia 1999 roku województwo leszczyńskie zostało zlikwidowane, a jego obszar podzielony pomiędzy województwa wielkopolskie, dolnośląskie i lubuskie.

Ludność 31.12.1998

• Leszno – 62 274
• Kościan – 24 489
• Rawicz – 21 715
• Gostyń – 20 713
• Wschowa – 14 777
• Góra – 13 008

• 1975–1978 Eugeniusz Pacia (ZSL)
• 1978–1980 Stanisław Radosz (ZSL)
• 1980–1986 Bernard Wawrzyniak (ZSL)
• 1987–1990 Józef Poniecki (ZSL do 1990 r./PSL "Odrodzenie" w 1990 r.)
• 1990–1994 Eugeniusz Matyjas (KO „Solidarność”)
• 1994–1997 Zbigniew Haupt (PSL)
• 1998 Leszek Burzyński (AWS)

Przewodniczący Prezydium WRN:

• 1975–1980 Stanisław Kulesza
• 1980–1984 Edmund Skoczylas
• 1984–1990 Stanisław Sroka

I Sekretarze KW PZPR:

• 4.06.1975 – 11.06.1980 Stanisław Kulesza
• 11.06.1980 – 13.06.1981 Mieczysław Solecki
• 13.06.1981 – (po 1984) Jan Płóciniczak
• 10.01.1986 – styczeń 1990 Stanisław Sawicki

• Reforma administracyjna w Polsce (1975)
• Podział administracyjny Polski (1975–1998)
• Reforma administracyjna w Polsce (1999)