Wyżnie Sieczkowe Siodełko – Wikipedia, wolna encyklopedia

Wyżnie Sieczkowe Siodełko

Widok z Małego Kościelca
Państwo	Polska
Wysokość	ok. 2215 m n.p.m.
Pasmo	Tatry, Karpaty
Sąsiednie szczyty	Zadnia Sieczkowa Turnia, Skrajna Sieczkowa Turnia
Położenie na mapie Karpat Wyżnie Sieczkowe Siodełko
Położenie na mapie Tatr Wyżnie Sieczkowe Siodełko
49°13′20,9″N 20°01′59,8″E/49,222472 20,033278

Wyżnie Sieczkowe Siodełko (niem. Oberes Sieczka-Sättelchen, słow. Vyšné Sieczkove sedielko, węg. Felső-Sieczka-nyergecske^[1]) – jedna z kilku Sieczkowych Przełączek położonych w długiej wschodniej grani Świnicy w polskich Tatrach Wysokich. Znajduje się na wysokości około 2215 m pomiędzy Zadnią Sieczkową Turnią (ok. 2220 m) a Skrajną Sieczkową Turnią (ok. 2220 m). Jest to płytka przełączka, wcięta w grań tylko na ok. 5 m. Na jej wschodnich, opadających do Dolinki Buczynowej stokach w górnej części jest płytka depresja, niżej przekształcająca się w żleb o kilku progach, który łączy się z depresją Zadniej Sieczkowej Przełączki. Zachodnie stoki przełączki opadają do Dolinki Koziej^[2]. Kilka metrów poniżej przełączki prowadzi nimi szlak Orlej Perci^[3].

Dawniej przełączka nie miała nazwy. Do nazewnictwa tatrzańskiego wprowadził ją dopiero w 2013 r. Władysław Cywiński. Upamiętnił w ten sposób dawnego przewodnika tatrzańskiego – górala Macieja Gąsienicę Sieczkę, pierwszego zdobywcę wielu szczytów tatrzańskich. Maciej Sieczka także jako pierwszy 19 września 1867 r. przeprowadził przez Granaty turystów Eugeniusza Janotę i Bronisława Gustawicza. Byli oni pierwszymi znanymi zdobywcami Sieczkowych Turni^[2].

Na Wyżnie Sieczkowe Siodełko prowadzi z Dolinki Buczynowej droga wspinaczkowa przez Komin Sawickiego (IV stopień w skali trudności UIAA)^[2].