Wybory parlamentarne w Libanie w 2005 roku – Wikipedia, wolna encyklopedia
Wybory parlamentarne w Libanie odbyły się w czterech turach pomiędzy 29 maja a 19 czerwca 2005 roku. Kandydaci ubiegali się o 128 miejsc w Zgromadzeniu Narodowym (po połowie dla chrześcijan i muzułmanów). Były to pierwsze w pełni wolne wybory od trzydziestu lat bez obecności wojsk syryjskich. W wyborach zwyciężyła antysyryjska koalicja partii Sojusz 14 Marca, której liderem jest Saad Hariri. Wybory były faktycznym zakończeniem cedrowej rewolucji.
Pierwsza tura
[edytuj | edytuj kod]29 maja w Bejrucie miała miejsce pierwsza tura wyborów, w której wszystkie 19 miejsc w parlamencie zdobyła koalicja partii antysyryjskich: Strumień Przyszłości, Socjalistyczna Partia Postępu i inne. Jedno miejsce w Bejrucie zostało przeznaczone dla szyickiego kandydata z Hezbollahu. Frekwencja wyniosła 28%.
Druga tura
[edytuj | edytuj kod]Druga tura wyborów odbyła się 5 czerwca w gubernatorstwach Al-Dżanub i An-Nabatija. Wszystkie 23 miejsca zdobył szyicki Blok Rozwoju i Oporu tworzony przez dwie szyickie partie Ruch Amal i Hezbollah i ich sojuszników: Bahiję Hariri – siostrę premiera Rafika Haririego i Osamę Saada. Według oficjalnych wyników Blok Rozwoju i Oporu zdobył ponad 80% głosów w tym regionie. Frekwencja wyniosła 45%.
Trzecia tura
[edytuj | edytuj kod]12 czerwca odbyła się trzecia tura wyborów w gubernatorstwach Al-Bika i Dżabal Lubnan. W Górach Libanu 17 mandatów przypadło Liście Haririego. Tyle samo miejsc w parlamencie zdobył Blok Zmian i Reform, w skład którego wchodzi Wolny Ruch Patriotyczny i dwie inne mniejsze partie. Hezbollah zdobył jeden mandat. W Gubernatorstwie Bekaa zwyciężył Blok Rozwoju i Oporu uzyskując 11 mandatów, 8 zdobyło Sojusz 14 Marca, a Blok Zmian i Reform 4. Frekwencja wyniosła 58%.
Czwarta tura
[edytuj | edytuj kod]Ostatnia tura odbyła się 19 czerwca w Gubernatorstwie Asz-Szamal. Wszystkie 28 mandatów uzyskał Sojusz 14 Marca zdobywając łącznie 72 ze 128 miejsc w parlamencie. Frekwencja wyniosła 80%.
Wyniki łączne
[edytuj | edytuj kod]Sojusz | Liczba parlamentarzystów | Partia | Liczba mandatów |
---|---|---|---|
Sojusz 14 Marca | 72 | Strumień Przyszłości (Tayyar Al Mustaqbal) | 36 |
Socjalistyczna Partia Postępu (Hizb al-Taqadummi al-Ishtiraki) | 16 | ||
Siły Libańskie (al-Quwāt al-Lubnāniyya) | 6 | ||
Zgromadzenie Kurnet Szehwan
| 6 | ||
Niezależni (Blok Trypolijski) | 3 | ||
Odrodzenie Demokratyczne (Blok Trypolijski) | 1 | ||
Demokratyczna Lewica (Blok Trypolijski) | 1 | ||
Niezależni | 3 | ||
Blok Rozwoju i Oporu | 35 | Ruch Amal (Harakat Amal) | 14 |
Partia Boga (Hezbollah) | 14 | ||
Syryjska Partia Socjal-Nacjonalistyczna (al-Hizb al-Qawmi al-souri al ijtima'i) | 2 | ||
Pozostali | 5 | ||
Blok Zmian i Reform | 21 | Wolny Ruch Patriotyczny (Tayyar Al-Watani Al-Horr) | 14 |
Blok Ludowy | 5 | ||
Blok Metn | 2 | ||
Razem | 128 |
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Lebanon's Elections 2005 : Updated Electoral Lists. yalibnan.com, 2005-05-21. [dostęp 2018-06-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-08-02)]. (ang.).
- Detailed Lebanon's 2005 Parliament Power Map. lebanonwire.com. [dostęp 2018-06-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-05-13)]. (ang.).