Wybory parlamentarne w Libanie w 2005 roku – Wikipedia, wolna encyklopedia

Wybory parlamentarne w Libanie odbyły się w czterech turach pomiędzy 29 maja a 19 czerwca 2005 roku. Kandydaci ubiegali się o 128 miejsc w Zgromadzeniu Narodowym (po połowie dla chrześcijan i muzułmanów). Były to pierwsze w pełni wolne wybory od trzydziestu lat bez obecności wojsk syryjskich. W wyborach zwyciężyła antysyryjska koalicja partii Sojusz 14 Marca, której liderem jest Saad Hariri. Wybory były faktycznym zakończeniem cedrowej rewolucji.

Pierwsza tura

[edytuj | edytuj kod]

29 maja w Bejrucie miała miejsce pierwsza tura wyborów, w której wszystkie 19 miejsc w parlamencie zdobyła koalicja partii antysyryjskich: Strumień Przyszłości, Socjalistyczna Partia Postępu i inne. Jedno miejsce w Bejrucie zostało przeznaczone dla szyickiego kandydata z Hezbollahu. Frekwencja wyniosła 28%.

Druga tura

[edytuj | edytuj kod]

Druga tura wyborów odbyła się 5 czerwca w gubernatorstwach Al-Dżanub i An-Nabatija. Wszystkie 23 miejsca zdobył szyicki Blok Rozwoju i Oporu tworzony przez dwie szyickie partie Ruch Amal i Hezbollah i ich sojuszników: Bahiję Hariri – siostrę premiera Rafika Haririego i Osamę Saada. Według oficjalnych wyników Blok Rozwoju i Oporu zdobył ponad 80% głosów w tym regionie. Frekwencja wyniosła 45%.

Trzecia tura

[edytuj | edytuj kod]

12 czerwca odbyła się trzecia tura wyborów w gubernatorstwach Al-Bika i Dżabal Lubnan. W Górach Libanu 17 mandatów przypadło Liście Haririego. Tyle samo miejsc w parlamencie zdobył Blok Zmian i Reform, w skład którego wchodzi Wolny Ruch Patriotyczny i dwie inne mniejsze partie. Hezbollah zdobył jeden mandat. W Gubernatorstwie Bekaa zwyciężył Blok Rozwoju i Oporu uzyskując 11 mandatów, 8 zdobyło Sojusz 14 Marca, a Blok Zmian i Reform 4. Frekwencja wyniosła 58%.

Czwarta tura

[edytuj | edytuj kod]

Ostatnia tura odbyła się 19 czerwca w Gubernatorstwie Asz-Szamal. Wszystkie 28 mandatów uzyskał Sojusz 14 Marca zdobywając łącznie 72 ze 128 miejsc w parlamencie. Frekwencja wyniosła 80%.

Wyniki łączne

[edytuj | edytuj kod]
Sojusz Liczba parlamentarzystów Partia Liczba
mandatów
Sojusz 14 Marca 72 Strumień Przyszłości (Tayyar Al Mustaqbal) 36
Socjalistyczna Partia Postępu (Hizb al-Taqadummi al-Ishtiraki) 16
Siły Libańskie (al-Quwāt al-Lubnāniyya) 6
Zgromadzenie Kurnet Szehwan
  • Falangi (Hizb al-Kataeb)
  • Niezależni
6
Niezależni (Blok Trypolijski) 3
Odrodzenie Demokratyczne (Blok Trypolijski) 1
Demokratyczna Lewica (Blok Trypolijski) 1
Niezależni 3
Blok Rozwoju i Oporu 35 Ruch Amal (Harakat Amal) 14
Partia Boga (Hezbollah) 14
Syryjska Partia Socjal-Nacjonalistyczna (al-Hizb al-Qawmi al-souri al ijtima'i) 2
Pozostali 5
Blok Zmian i Reform 21 Wolny Ruch Patriotyczny (Tayyar Al-Watani Al-Horr) 14
Blok Ludowy 5
Blok Metn 2
Razem 128

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]